ACININ ACISI
Bir dostumun ağabeyi hastalanmıştı ve hastalık son hızla ilerliyordu. Ağabey iki ay içinde rahmeti rahmana kavuştu. Ağabey le beraber yaşayan anneyi dostum yanına almadı ona başka bir mahallede ev tutu yanınada bir bakıcı tutu. Sebep ise adım adım ölüme yaklaşırken, aileyi yakından tanıyanlar, ölüm vaki olduğunda annene söyleme, çünkü evlat acısını kaldıramaz ve annenide kaybedersin diyorlardı. Bu yüzden de yanına almadı ve ayrı mahallede ayrı bi rev tutu. Aslinda iyimi yapıyordu bilemiyordu. Bir evlat ölümü anneden nasıl saklanacaktı.
Anne yeni evine yerleştirildi ve telefon ederek anne ağabeyim Ankara ya gitti acil olduğu için sana uğrayamadı dedi.
Anne Allahım şifa versin, o iyi olsunda bana uğramasada olur dedi. Anne yüreği yeterki oğlu iyileşsin gerisi teferruat diyordu.
Dostum daha sonar ağabeyinin ağzından annesine bir mektup yazıyor ve anneciğim hızla iyileşiyorum inşallah kısa zamanda senin ellerinden öpeceğim diye. Annesi çok ama çok sevindi.
Başka bir zaman annesinin arayarak ağabeyi olarak konuştu, annesinin hatırını sordu. Anne de; Oğlum daha iyileşmedin mi ne zaman geleceksin, seni çok hemde pek çok özledim diyordu .
Annesiyi ziyarete giden dostum annesini çok neşeli görüyor ve soruyor hiç bir şeyden haberi yok gibi. Ağabeyin iyilişiyormuş yakında gelecekmiş diyor. Anne benide aradı iyilişiyormuş diyor dostum.
Oğlum ağabeyin benim yaptığım böreği çok sever, dur hemen ben ona bir tepsi börek yapayım da sen onu ağabeyine gönder deyip işe koyuluyor annemiz. İçi burkularak olur anne gönderirim diyor dostumuz.
Elinde bir tepsi börek ile geldiğinde böreği afiyetle yiyoruz. Çünkü ağabeyi rahmetli olalı neredeyse on ay oluyordu. Bu yaşamda oğlunun ölüm yıldönümün de anneside rahmeti rahmana kavuştu evlat acısı çekmeden, oğlunun öldüğünü bilmeden.
Bir dostumun ağabeyi hastalanmıştı ve hastalık son hızla ilerliyordu. Ağabey iki ay içinde rahmeti rahmana kavuştu. Ağabey le beraber yaşayan anneyi dostum yanına almadı ona başka bir mahallede ev tutu yanınada bir bakıcı tutu. Sebep ise adım adım ölüme yaklaşırken, aileyi yakından tanıyanlar, ölüm vaki olduğunda annene söyleme, çünkü evlat acısını kaldıramaz ve annenide kaybedersin diyorlardı. Bu yüzden de yanına almadı ve ayrı mahallede ayrı bi rev tutu. Aslinda iyimi yapıyordu bilemiyordu. Bir evlat ölümü anneden nasıl saklanacaktı.
Anne yeni evine yerleştirildi ve telefon ederek anne ağabeyim Ankara ya gitti acil olduğu için sana uğrayamadı dedi.
Anne Allahım şifa versin, o iyi olsunda bana uğramasada olur dedi. Anne yüreği yeterki oğlu iyileşsin gerisi teferruat diyordu.
Dostum daha sonar ağabeyinin ağzından annesine bir mektup yazıyor ve anneciğim hızla iyileşiyorum inşallah kısa zamanda senin ellerinden öpeceğim diye. Annesi çok ama çok sevindi.
Başka bir zaman annesinin arayarak ağabeyi olarak konuştu, annesinin hatırını sordu. Anne de; Oğlum daha iyileşmedin mi ne zaman geleceksin, seni çok hemde pek çok özledim diyordu .
Annesiyi ziyarete giden dostum annesini çok neşeli görüyor ve soruyor hiç bir şeyden haberi yok gibi. Ağabeyin iyilişiyormuş yakında gelecekmiş diyor. Anne benide aradı iyilişiyormuş diyor dostum.
Oğlum ağabeyin benim yaptığım böreği çok sever, dur hemen ben ona bir tepsi börek yapayım da sen onu ağabeyine gönder deyip işe koyuluyor annemiz. İçi burkularak olur anne gönderirim diyor dostumuz.
Elinde bir tepsi börek ile geldiğinde böreği afiyetle yiyoruz. Çünkü ağabeyi rahmetli olalı neredeyse on ay oluyordu. Bu yaşamda oğlunun ölüm yıldönümün de anneside rahmeti rahmana kavuştu evlat acısı çekmeden, oğlunun öldüğünü bilmeden.
