Bazen ne kadar düşünürsen düşün, kime danışırsan danış, ne yapacağını, hangi tarafa gideceğini bilemezsin. Karar vermek zordur. Seçim yapamazsın ve öylece kalırsın. İşte yanlış adım atmama adına bu bekleyiş seni de etrafındakileri de yıpratır. Çevrende sana destek olmaya çalışanlar da bu karasızlığından yorulmaya , hatta bıkmaya başlarlar.
Sorun ne kadar çetin olursa olsun mutlaka çözümü vardır, olmalıdır...En azından ehven-i şer dersin, yönünü bir tarafa çevirirsin. En yanlış karar bile kararsızlıktan iyidir. Çünkü verdiğin/ vereceğin karardan etkilenenler yolunu çizer, hayatına devam eder bir şekilde. Kimsenin kimseyi böyle a'rafta bırakmaya hakkı yok. BUubencilliktir düpe düz. Kendisine en uygun yolu seçene kadar , seçilen yola göre hayata devam edeceklere zulümdür bu. Haksızlıktır, bencilliktir.
Bugünlerde böyle insanlar etrafımda çoğalmaya mı başladı ne? Yoksa benim mi sabrım kalmadı. Hangi kıyıyı göstersen , insanların gözü / gönlü / aklı karşı kıyıda oluyor ve bu beni çok yoruyor.
Kimin olduğunu tam olarak bilmediğim ama Abraham Lincoln 'un olduğunu zannettiğim çok güzel, çok sevdiğim bir söz var :
Allahım ;
Bana degistire bileceğim şeyleri degiştirm e gücü,
degiştire meyeceğim şeyleri kabullenm e sabrı
ve ikisi arasında ki farkı ayırt edebilme aklı
ve bu akılla hareket edebilme gücü ve cesareti ver.
İnsan içinde bulunduğu durumdan hoşnut değilse bunu değiştirmek için elinden geleni yapmalı. Elinden birşey gelmiyorsa da susup kabullenmeli ...!!!
kahvemolasi.blogspot.com
