H
hüzünden_gelme
Misafir
Yine karardi ruhum; günün kendini alacakaranliga birakmasiyla
beraber. Çocukken de böyleydim ben ne zaman hava kararsa aglamakli
olur usulca kollarina siginirdim. Bir geceleri sevmezdim bir de Pazar
günlerini. Bunu en çok sen bildigin halde günlerden Pazar vakit
gecenin tam ortasiydi birakip gittiginde. Sensiz geçen yillar bir
yoklugunla bas etmeye çalismak bir de yüregimdeki aski her geçen
gün daha da büyütmekle geçti. Aska asik bir çocuk oldum sonunda.
Artik çocuk da sayilmam çocuklugumun arkasina siginabilecegim
zamanlar çoktan geride kaldi. Oysa seninleyken daha bir çocuktum.
Kaslarini çatarak izledigin hatalarimi her seferinde çocukluguma
verir sevgi dolu gülüsünle bagislardin beni. Ne zaman seni
kırdıgımı hissetsem birkaç saat sonra çiçekçiyi kapında bulurdun.
Üzerine ilistirdigim notlar simdi senden kalan en güzel hatiralar
arasinda. Insan zamanla her seye alisiyor derler. Alınması gereken
sorumluluklar yapılması gereken isler akildan çıkarılmaması gereken
ögütler... Düse kalka egile büküle yana yakıla hepsini
gögüsledim her seyi basardim ama sensizlige bir türlü alisamadim.
Bana ögretebildigin seyleri animsayip izlemem gerektigini söyledigin
yolda ilerlerken hiçbir zaman zarar görmedim. Ancak bir sey var ki;
yüregimde ki askla basim dertte... Asklar senin bana anlattigin
sabirla ve emekle benligime asiladigin sekilde yasanmiyor. Çogu zaman
bu halimle yasadigim çaga ayak uyduramiyorum. Belki birkaç çag
öncesinde kalmis belki de henüz hiç yasanmamis bir çaga ait ama bir
sekilde kendimi yasadigim çaga ait degilmisim gibi hissediyorum.
Gerçek sevginin ne demek oldugunu bilmeyen insanlarin dilinden
dökülen seni seviyorum kelimeleri kanını donduruyor insanin. Hani
sevgiyi anlatabilmenin farkli çesitleri vardı ? Hani sevgi insanin
sevdigine bakarken gözlerinde beliren ışıltıda sakliydi ? Hani
sevginin yolu saygidan sadakatten özlemekten beklemekten umut
etmekten kıyamamaktan geçerdi ? Hani iki insan severken tek yürek
olurdu da mesafelerin gücü onlari ayirabilmeye yetmezdi ? Hani makbul
olan; seni seviyorum demeden sevdigini davranıslarınla yaklasımınla
gösterebilmekti ? Hani sevgi benligi bir kenara atıp biz olabilmekti ?
Hani gerçek sevgi kolay kazanılamadıgı gibi kolay kolay da
tüketilemezdi ? Hani nerede kaldı senin yasattıgın ve ölünceye dek
inanmaktan vazgeçmeyecegim gerçek sevgi anlayısı ? Nerede o senin
yıllar geçmesine ragmen ilk günkü gibi yasadigin gerçek ask
örnekleri ? Kendini her seyiyle erkegine adayan kadınlar kadınını her
seyiyle sahiplenen sözünün eri erkekler nerede ? Bakiyorum da cep
telefonuna gelen ilk mesajın adı seni seviyorum oluyor ikincisinin ise
ayrılık. Ne çabuk seviveriyor insanlar ve ne çabuk gözden
çıkarabiliyorlar sevdikleri sandıklarını. Teknolojinin nimetlerinden
faydalanarak karsi tarafa pas edilen duygular saat bası renk
degistirmeye hazır tutarsız kararlar aksamdan sabaha tüketilen
asklar son kullanma tarihi dolunca tedahülden kalkan yapmacık
sevgiler... Kim bilir; günde kalpten degil de sadece agızdan çıkan
kaç " seni seviyorum " tarihin çöp sepetindeki yerini alıyor ?
Sana daha neyi anlatayım ? Yüregime benligime ruhuma hatta her bir
hücreme isledigin ölümsüz ask duygusuyla basım dertte... Nasil ki
sana yazdıgım bu satırları okuyabilmen imkansızsa yeryüzünde
yüregimdeki askı tasiyabilecek ikinci bir es ruhun olduguna inanmakta
o denli imkansızmıs gibi geliyor. Senin bahsettigin o kara sevda; geri
dönülmesi mümkün olmayan gidisinin ardından tam dokuz sene
geçmesine ragmen her gün sana olan askını dile getirmekten
vazgeçmeyen ve alyansını hala parmagında tasiyan babamla sana özgü
bir seymis anne..............
beraber. Çocukken de böyleydim ben ne zaman hava kararsa aglamakli
olur usulca kollarina siginirdim. Bir geceleri sevmezdim bir de Pazar
günlerini. Bunu en çok sen bildigin halde günlerden Pazar vakit
gecenin tam ortasiydi birakip gittiginde. Sensiz geçen yillar bir
yoklugunla bas etmeye çalismak bir de yüregimdeki aski her geçen
gün daha da büyütmekle geçti. Aska asik bir çocuk oldum sonunda.
Artik çocuk da sayilmam çocuklugumun arkasina siginabilecegim
zamanlar çoktan geride kaldi. Oysa seninleyken daha bir çocuktum.
Kaslarini çatarak izledigin hatalarimi her seferinde çocukluguma
verir sevgi dolu gülüsünle bagislardin beni. Ne zaman seni
kırdıgımı hissetsem birkaç saat sonra çiçekçiyi kapında bulurdun.
Üzerine ilistirdigim notlar simdi senden kalan en güzel hatiralar
arasinda. Insan zamanla her seye alisiyor derler. Alınması gereken
sorumluluklar yapılması gereken isler akildan çıkarılmaması gereken
ögütler... Düse kalka egile büküle yana yakıla hepsini
gögüsledim her seyi basardim ama sensizlige bir türlü alisamadim.
Bana ögretebildigin seyleri animsayip izlemem gerektigini söyledigin
yolda ilerlerken hiçbir zaman zarar görmedim. Ancak bir sey var ki;
yüregimde ki askla basim dertte... Asklar senin bana anlattigin
sabirla ve emekle benligime asiladigin sekilde yasanmiyor. Çogu zaman
bu halimle yasadigim çaga ayak uyduramiyorum. Belki birkaç çag
öncesinde kalmis belki de henüz hiç yasanmamis bir çaga ait ama bir
sekilde kendimi yasadigim çaga ait degilmisim gibi hissediyorum.
Gerçek sevginin ne demek oldugunu bilmeyen insanlarin dilinden
dökülen seni seviyorum kelimeleri kanını donduruyor insanin. Hani
sevgiyi anlatabilmenin farkli çesitleri vardı ? Hani sevgi insanin
sevdigine bakarken gözlerinde beliren ışıltıda sakliydi ? Hani
sevginin yolu saygidan sadakatten özlemekten beklemekten umut
etmekten kıyamamaktan geçerdi ? Hani iki insan severken tek yürek
olurdu da mesafelerin gücü onlari ayirabilmeye yetmezdi ? Hani makbul
olan; seni seviyorum demeden sevdigini davranıslarınla yaklasımınla
gösterebilmekti ? Hani sevgi benligi bir kenara atıp biz olabilmekti ?
Hani gerçek sevgi kolay kazanılamadıgı gibi kolay kolay da
tüketilemezdi ? Hani nerede kaldı senin yasattıgın ve ölünceye dek
inanmaktan vazgeçmeyecegim gerçek sevgi anlayısı ? Nerede o senin
yıllar geçmesine ragmen ilk günkü gibi yasadigin gerçek ask
örnekleri ? Kendini her seyiyle erkegine adayan kadınlar kadınını her
seyiyle sahiplenen sözünün eri erkekler nerede ? Bakiyorum da cep
telefonuna gelen ilk mesajın adı seni seviyorum oluyor ikincisinin ise
ayrılık. Ne çabuk seviveriyor insanlar ve ne çabuk gözden
çıkarabiliyorlar sevdikleri sandıklarını. Teknolojinin nimetlerinden
faydalanarak karsi tarafa pas edilen duygular saat bası renk
degistirmeye hazır tutarsız kararlar aksamdan sabaha tüketilen
asklar son kullanma tarihi dolunca tedahülden kalkan yapmacık
sevgiler... Kim bilir; günde kalpten degil de sadece agızdan çıkan
kaç " seni seviyorum " tarihin çöp sepetindeki yerini alıyor ?
Sana daha neyi anlatayım ? Yüregime benligime ruhuma hatta her bir
hücreme isledigin ölümsüz ask duygusuyla basım dertte... Nasil ki
sana yazdıgım bu satırları okuyabilmen imkansızsa yeryüzünde
yüregimdeki askı tasiyabilecek ikinci bir es ruhun olduguna inanmakta
o denli imkansızmıs gibi geliyor. Senin bahsettigin o kara sevda; geri
dönülmesi mümkün olmayan gidisinin ardından tam dokuz sene
geçmesine ragmen her gün sana olan askını dile getirmekten
vazgeçmeyen ve alyansını hala parmagında tasiyan babamla sana özgü
bir seymis anne..............
