farkli bir perspektif
Paul Ruskin, ögrencilerine yaslanmanin psikolojik belirtilerini ögretirken onlara su olayi okur:
"
Hasta ne konusuyor, ne de söylenenleri anliyor. Bazen saatlerce
anlasilmaz seyler geveliyor. Zaman, yer ya da kisi kavrami yok. Yalniz,
nasil oluyorsa, kendi adi söylendiginde tepki veriyor.
...
Son
alti aydir onun yanindayim, ne görünüsü için bir caba sarf ediyor ne de
bakim yapilirken yardimci oluyor. Onu hep baskalari besliyor, yikiyor
ve giydiriyor. Disleri yok, yiyeceklerin püre halinde verilmesi
gerekiyor. Gömlegi salyalarindan dolayi sürekli leke içinde. Yürümüyor.
Uykusu sürekli düzensiz. Gece yarisi uyanip çigliklariyla herkesi
uyandiriyor. Çogu zaman mutlu ve sevecen, fakat bazen ortada bir sebep
yokken sinirleniyor. Biri gelip onu yatistirana kadar da feryat figan
bagiriyor.
Bu olayi okuduktan sonra, Ruskin ögrencilerine böyle birinin bakimini üstlenmek isteyip istemediklerini sorar.
Ögrenciler
bunu yapamayacaklarini söylerler. Ruskin, kendisinin bunu büyük bir
zevkle yaptigini ve onlarin da yapmasi gerektigini söyleyince
ögrenciler sasirirlar. Daha sonra Ruskin hastanin fotografini
dolastirmaya baslar. Fotograftaki doktorun alti aylik kizidir. Dr.
Ruskin, Amerikan Tip Birligi Dergisindeki makalesinde,(günümüzde çok
yasandigi gibi ) gülünç bir yanlis anlamanin insana nasil tamamen
farkli bir perspektif kazandiracagini anlatmaktadir. Belki de hayatta
yasadigimiz birçok sey bize önyargilarimiz ve bakis acilarimiz
tarafindan dayanilmaz ve zor gözükebilir...
alıntı: Allen Klein'den
Paul Ruskin, ögrencilerine yaslanmanin psikolojik belirtilerini ögretirken onlara su olayi okur:
"
Hasta ne konusuyor, ne de söylenenleri anliyor. Bazen saatlerce
anlasilmaz seyler geveliyor. Zaman, yer ya da kisi kavrami yok. Yalniz,
nasil oluyorsa, kendi adi söylendiginde tepki veriyor.
...
Son
alti aydir onun yanindayim, ne görünüsü için bir caba sarf ediyor ne de
bakim yapilirken yardimci oluyor. Onu hep baskalari besliyor, yikiyor
ve giydiriyor. Disleri yok, yiyeceklerin püre halinde verilmesi
gerekiyor. Gömlegi salyalarindan dolayi sürekli leke içinde. Yürümüyor.
Uykusu sürekli düzensiz. Gece yarisi uyanip çigliklariyla herkesi
uyandiriyor. Çogu zaman mutlu ve sevecen, fakat bazen ortada bir sebep
yokken sinirleniyor. Biri gelip onu yatistirana kadar da feryat figan
bagiriyor.
Bu olayi okuduktan sonra, Ruskin ögrencilerine böyle birinin bakimini üstlenmek isteyip istemediklerini sorar.
Ögrenciler
bunu yapamayacaklarini söylerler. Ruskin, kendisinin bunu büyük bir
zevkle yaptigini ve onlarin da yapmasi gerektigini söyleyince
ögrenciler sasirirlar. Daha sonra Ruskin hastanin fotografini
dolastirmaya baslar. Fotograftaki doktorun alti aylik kizidir. Dr.
Ruskin, Amerikan Tip Birligi Dergisindeki makalesinde,(günümüzde çok
yasandigi gibi ) gülünç bir yanlis anlamanin insana nasil tamamen
farkli bir perspektif kazandiracagini anlatmaktadir. Belki de hayatta
yasadigimiz birçok sey bize önyargilarimiz ve bakis acilarimiz
tarafindan dayanilmaz ve zor gözükebilir...
alıntı: Allen Klein'den