Aslı Oktay
Daimi Üye
Bir bavul hazırlayan içine bütün hayallarini, gurbetin garipliğini sığdırmaya çalışan yolcunun ayak izlerine katılalım.
Yola çıkmak için önce hazır olmak gerekmezmiydi?
Tanımadığın insanları, bilmediğin şehrin topraklarını, rengine anlam veremediğin havayı nasıl içine çekeceksin.
Hayat bir sen sıfırla başlarsın ilk önce, tutunmak istersin gördüğün dallara düşmemek için.
Gözlerini geride bıraktın bundan sonra akıl gözün sana eşlik edecek.
Arkanda bıraktığın gözü yaşlı sevdiklerin bir buket dua yollar. Allah yar ve yadımcın olsun.
Her zaman hayat pembe rengiyle gülmsemez sana arada gri sislerinde olacak. Bazen takılıp düşeceksin, yeniden kalk ve ders al yaşadıklarından.
Artık sen yetişkin bir cevhersin parlama zamanın geldi aydınlat gecelerine düşen umutsuzluğu.
Seni gören demeli büyüdü artık var.
Üzülme ayrılık ateşten bir kor diye o korun birde gülü var. Sana güzellikleri sunacak gül(sün) hayatın.
Dünya hayatı zaten gurbet değilmiydi visalini bekleyen.?
Herkes bir bavul hazırlamıyormu ebediyetine götürecek.?
Bavulunu iyi hazırla can dünyanı-ukbanı aydınlatacak ihtiyaçlarını doldur, dedi gurbetin yolunu tutan gözünün nuruna.
Bu hikayenin kahramanına yaptığı duaları ve yüreğinden kopan sözleriydi sevdiklerinin.
Dinledik bir nevi onlar gibi yaşadık paylaştık yarı sevinç yarı hüzünlü sözlerini yaşadıkları anlarını, tercümanı yaptırdı dillerine yazdırdı buraya Rabbim.
Bizde dua edlim dedik gurbet kuşuna uçma vaktin gelmiş, kanatlarını istikametten ayırmadan hedefine doğru aç.
Yolun, yolculuğun, ömrün mübarek olsun.
Seni sevdiklerinle, sevenlerinle beraber Allah'a emanet ettik.
SAHRA
Nurunyolcusu
alıntıdır...