Ben Mehmet’im Vatanımın Dört Köşesinde
Daha dün yine kalleşçe pusu kuruldu Mehmet’ime,
Kalleş eller memleketime uzanmaya cüret eder?
Vatanımın en koyusundan kaç çift göz kapandı,
Bu bir veda değil, yüreksiz yüreklere selâm olsun…
Daha dün yine namert eller uzandı Mehmet’ime,
Kaç delikanlının umutları vardı geleceğe dair,
Rüyalarını süsleyen maviye özlem yüreklerinde,
Bu ayrılık değil, toprağımda gözü olanlara selâm olsun…
Daha dün yine hainler arkadan saldırdı Mehmet’ime,
Ben Ermeni’yim, ben Filistinliyim diyen kardeşler,
Kınalı kuzularım toprağımda can verirken,
Nerede yürüdünüz?
Nerede protestolarınız?
Ama sorsam her birinize,
Hepiniz birer aslan gibi Türksünüz!
Al bayrağımı indirmek isteyenlere selâm olsun…
Daha dün nöbette müptezeller suikast yaptı Mehmet’ime,
Gidişler vatan uğruna olsa, vatanıma canım feda,
Uydurma zırvalarla aldattığını sanan beşeriler,
Bilin ki;
Vatan tekdir,
Sevmeyenler hain, yürekleriniz fakir, beyinleriniz beyhudedir…
Vatan sevgisi olmayan ikiyüzlülere selâm olsun…
Daha dün yine şehit dediler serdengeçti Mehmet’ime,
Senelerdir yaralarıma basacak tuz bırakmadı bozguncular,
Uğruna kan döktüğüm bayrağım şahidimdir,
Bir karış toprağım, namusumdur, şerefimdir.
Uğruna verdiğim nice şehitler, gaziler varken,
Vatanım bölünmez bir kaledir bu böyle biline,
Er meydanında kalleşlik yapanlara selâm olsun…
Bilin ki;
Ben Mehmet’im vatanımın dört köşesinde,
