Benden seni anlatmamı isteselerdi;
bir yürek anlatırdım içinde koskocaman bir dünya, dünyada kocaman bir fener ve sevgi yolunu aydınlatan.
Deselerdi : " Yaz Onu " ,
Yazardım. En güzel siirleri, dilsiz istekleri, dipsiz kuyu sarnıçlarında yuvarlanan aSkları. Yazardım parmaklarım morarıncaya kadar, yazardım yüregim yorulup duruluncaya kadar. Senin güzelliğini masum yüzünü gözlerinin gülüşünü ve bir anda nasıl olurda benim bitanem olduğun yazardım
Deselerdi: " Çiz Onu ",
Çizerdim dünyayı. Dünya, her tarafı yedi veren gülleri, yedi renk açan en mevsimsiz çiçeklerin açtıgı nakıslı, oyalı, özenli bir dünya ve korkardım kendi çizdigim dünyaya dokunmaya, korkardım çiçeklerin, yaprakların solmasından.
Deselerdi: " kim O ???? ",
" O " derdim. O iste. Yüreginde deryaları tasıyıp da tek bir dünyalıya konusamayan, o sınırsız sevgi deryasında yelken açıp giderken sevgisini utangaç kisiligine gömen biri idi.
Ve " O " derdim ,
Beni sabahlara kadar kendisini düsünmek zorunda bırakan insafsız biri. O konussa, yüregindeki allı tebessümlerde kaybolurdum. Konussa, yanmadan, yıkılmadan söndürürdü beni derdim. Sigaram kadar tiryakisi oldugum içkim kadar basımı döndüren, görmedigim kadar özledigim, özledigim kadar dokunamadıgım, dokunamadıgım kadar ürkek...
Ve " O " derdim,
Yasayıp da yitirdigim degil, yasamayıp da bilmek istedigim, konusmasını bekledigim kızıl dudaklarına hasretlendigim, hasreti ile eridigim, yanımda iken bile özledigim, gittigi yolu kıskandıgım, aydınlık günlerimi aradıgım " O " derdim....
Senden ne zaman vazgeçerim biliyormusun ......
sağır bir ressam, toprağa düşen gülün sesini çizsin bir kağıda o zaman vazgeçerim senden MURATım...
bir yürek anlatırdım içinde koskocaman bir dünya, dünyada kocaman bir fener ve sevgi yolunu aydınlatan.
Deselerdi : " Yaz Onu " ,
Yazardım. En güzel siirleri, dilsiz istekleri, dipsiz kuyu sarnıçlarında yuvarlanan aSkları. Yazardım parmaklarım morarıncaya kadar, yazardım yüregim yorulup duruluncaya kadar. Senin güzelliğini masum yüzünü gözlerinin gülüşünü ve bir anda nasıl olurda benim bitanem olduğun yazardım
Deselerdi: " Çiz Onu ",
Çizerdim dünyayı. Dünya, her tarafı yedi veren gülleri, yedi renk açan en mevsimsiz çiçeklerin açtıgı nakıslı, oyalı, özenli bir dünya ve korkardım kendi çizdigim dünyaya dokunmaya, korkardım çiçeklerin, yaprakların solmasından.
Deselerdi: " kim O ???? ",
" O " derdim. O iste. Yüreginde deryaları tasıyıp da tek bir dünyalıya konusamayan, o sınırsız sevgi deryasında yelken açıp giderken sevgisini utangaç kisiligine gömen biri idi.
Ve " O " derdim ,
Beni sabahlara kadar kendisini düsünmek zorunda bırakan insafsız biri. O konussa, yüregindeki allı tebessümlerde kaybolurdum. Konussa, yanmadan, yıkılmadan söndürürdü beni derdim. Sigaram kadar tiryakisi oldugum içkim kadar basımı döndüren, görmedigim kadar özledigim, özledigim kadar dokunamadıgım, dokunamadıgım kadar ürkek...
Ve " O " derdim,
Yasayıp da yitirdigim degil, yasamayıp da bilmek istedigim, konusmasını bekledigim kızıl dudaklarına hasretlendigim, hasreti ile eridigim, yanımda iken bile özledigim, gittigi yolu kıskandıgım, aydınlık günlerimi aradıgım " O " derdim....
Senden ne zaman vazgeçerim biliyormusun ......
sağır bir ressam, toprağa düşen gülün sesini çizsin bir kağıda o zaman vazgeçerim senden MURATım...
