Seyrediyorum seni.. Hareketlerini, beden dili izliyorum. Sözlerini, söylediklerini dinliyorum. Bana kur yapışını seyrediyorum.
Bir akşam vakti, onca kalabalığın ortasında, gözlerimin içine bakıyorsun. Anlamıyor değilim! Kadınlar anlamaz görünür ama bilirler.
Bir erkek, bir kadına yanaştığında, onu tavlamak istediğinde, iyi bir izlenim bırakmaya çalıştığında; ifadesi değişir. Görüyorum!
Ne zaman başımı kaldırsam, bana bakıyor buluyorum seni. Hepsi mi tesadüf? Bu bakışlar hayra alamet değil, biliyorum.
Sonra sohbet ediyoruz ulu orta, etrafımız dolu üstelik! Sen umursamıyorsun kimseyi, benim umurumda. Kim olduğunu bile bilmiyorum aslında.
Sorularına cevap veriyorum zarafetle. Elbette hoşuma gidiyor, egomu besliyor beğenilmek. Elbette her kadın gibi, dikkat çektiğimi bilmenin lezzetini tadıyorum.
Sonra yanımızdan birisi, sanki hissetmiş gibi, bir kadının adını soruyor sana. Yüzünün şekli değişiyor, bocalıyorsun. Kısa bir cevap veriyorsun. Konuyu kapatmak istiyorsun.
Bütün planların bozuluyor, değil mi? Evli olduğun anlaşılıyor. Ben yine seni seyrediyorum. Fütursuzca hala gözlerini dikip gözlerime bakışını, sohbet etmek için konular buluşunu, son bir nefesle çırpınışını izliyorum.
Birazdan bu muhabbet bitecek. Kalkıp evine, eşinin yanına gideceksin. Düşünüyorum; hiç huzursuz olmayacak mısın? Vicdanın son derece rahat, kapıyı açıp; hayatım, ben geldim! diye seslenecek misin?
Az önce başka bir kadının gözlerine bakmış olmayı, masumane kalmış bu flörtü ihanetten saymayacak mısın? Bu gece sen kimi düşünerek o yatağa gireceksin? Sen bu gece aslında kiminle sevişeceksin?
Candan Ünal
