Sen kimsin?"diye sordu doktor. İhtiyar,iftitah tekbiri için kaldırdığı ellerini indirerek cevap verdi;
-"Bu hasta benim oğlum olur"
Başını salladı doktor.Oldugu yerde 360 derecelik dönüşten sonra;
-"Neden namazını kılıp gelmedin?Burası cami mi,hasta odası mı?"
İhtiyar yarı utangaç,yarı cesur;
-"Ezan yeni okundu,abdestimde vardı..."diyebildi ancak.
Doktor yanındaki hemşirelere döndü ve odanın bir kenarına kaşkolunu sererek namaz kılmakta olan ihtiyarı göstererek;
-"Görüyorsunuz değil mi?Cahillik ne kadar komik durumlara düşürüyor insanı...Ne demişler;oku adam ol..."
İhtiyar doktorun bu sözlerini duymamazlıktan gelerek namazına devam etti.Tam o esnada her tarafı serum bağlantılı genç hasta,hırıltılı bir inlemeye basladi.Doktor ve hemşireler derhal hastanın başına toplanarak durumu kontrole koyuldular.Herhalde genç hasta son demlerini yaşıyordu.İniltiler arasında bir kelime anlaşılır gibi oldu.Hemşireler serumları değiştirirken doktorda hastanın konuşmasını anlamakla meşguldü;
-"Neyin var? Ne istiyorsun?"diye sorup duruyordu.
Hastanın cevabı ise odadakilerin rahatlıkla anlıyabileceği nitelikteydi;
-"Oku,oku,oku!"
Doktor,hemşirelere göz attıktan sonra yüksek bir ses tonuyla tekrarlıyordu;
-"Neyi okuyayım?"
Genç hastanın cevabı hep aynı kelimelerdi;
-"Oku,oku,oku"
Doktor birşey anlamamış olmanın çaresizliği ile etrafa bakınırken,ihtiyar baba biraz seri davranarak namazını bitirdi ve oğlunun başucuna koştu.Bir müddet doktorla gözgöze geldiler.İhtiyar etrafına bakınarak mırıltı halinde;
-"Görüyorsunuz değil mi?Cahillik ne kadar komik durumlara düşürüyor insanı..."deyip oğlunun son nefesteki isteğini getirdi ve Kelime-i Sehadet'i üç defa okudu…
