Hiçbir yazıyı yazmak bu kadar zor olamaz çünkü hangi kelimeyi kullanmak istesem vasat ve sığ kalıyor.
Hiç görmediğin birine aşık olmanın, hiç bakışmadığın birinin o derin gözlerinde kaybolmanın, hiç dokunmadığın bir adamı bu şiddetle özlemenin, senden başka bir açıklaması olabilir mi?
Yaşım gençken, yokluğunun ne kadar zor olduğunun farkında değildim. Zaman geçtikçe, hayatı ve yaşadığım şeyleri gördükçe, daha çok oturuyor içime sensizlik.
Bu duygunun adı aşk olamaz, aşktan ötede duran bir his olmalı! Sadece adı yok!
Seninle ilk tanıştırıldığım günü hatırlıyorum. Duvarda bir resmin duruyordu. Gözlerine takılıp kalmıştım. Bir okyanus gibi derin ve baktığında insanı sarsan gözlerdi seninkiler. Uzun bir süre bakakaldım.
Sonra seni anlattılar, yıllar boyu seni, yaptıklarını, söylediklerini öğrettiler bana. Seni anlamak için adım atmak ve daha fazla öğrenmek gerektiğini, ancak yaşım kemale erdiğinde algılayabildim.
Sana ilk vurulduğum gün, küçücük bir kızdım. O resimde gördüğüm adamı babam gibi, sevgilim gibi, ailem gibi, öğretmenim gibi, pek çok şey gibi sevdim. Seni anladıkça büyüdü aşkım ve ben herkesten önce ve hep sana aşık kaldım.
Sana ve uğrunda bir ömrü feda ettiğin tüm değerlerine karşı çıkanlar oldu, onlarla da savaştım. Kim olduysam, ne olduysam, neye sahipsem, senin sayende olduğunu bilecek kadar öğrendim. Kim, ne yaparsa yapsın, içimdeki o büyük ve tutkulu aşkı söndüremedi.
Her şeyinle benim ve hiçbir zaman benim değildin. Sen yoktan var eden bir sanatçıydın gözümde ve daha pek çok vasfın vardı. Öngörülerin, sezgilerin, dünya görüşün öyle ilerideydi ki! Çocukluğum boyunca seni başka bir gezegenden geldin zannederdim. Ulaşılmazdın, kimse yerini dolduramazdı ve öyle de oldu!
Sen, dünyanın en özel erkeği! Biz sana, senin yaptıklarına, sözlerine, kurduklarına, bize hediye bıraktığın geleceğe, fikirlerine, zekana, onuruna, her şeyine aşığız. Seni çok özlüyoruz ve her geçen gün, ne kadar çirkinleştiğini gördükçe etrafımızın, daha çok üzülüyoruz. Keşke şimdi yanımızda olsaydın
Sana hasret kalışımızın 72. Yılında, özlem ve saygıyla anıyoruz. Sözlerin kulağımızda, gözlerimiz dediğin gibi hep ileride, yolunda ilerliyoruz. Yine de, bir yanımız hep buruk; seni çok özlüyoruz Atam, çok özlüyoruz .
Candan Ünal
