Bende Mobilya Magazasinda tanismistim, Anemle oraya koltuk almaya gitmisdik. Daha önceden secmistim bile koltugu o gün almaya gitmistim. Bi de bakdim, benim koltugun üstünde esim oturuyor, hatta icimden söylendim, bu ne diye oturdu simdi benim koltuguma filan. Neyse gel Anne bi tur atalim, kalkar diyorum, ne bileyim o da türk diye beni anliyor megersem (hic de cakdirmiyor, sadece bakiyor.) Tam üc defa koltugun yanindan gectik, adam hala oturuyor. Anneme sinirli bi sekilde diyorum "AAA deli mi ne bu adam
yapisti kaldi koltugun üzerinde
. O da megersem beni cok begenmis türkce de konusunca annemle, bir daha gelicemizi bildigi icin kalkmamis, bizi beklemis
Sonra bize demez mi "Türk müsünüz?" Allahim o an yer yarilsaydi da yerin dibine girseydim. O kadar utandim. Sonra yalvar yakar bekletti bizi durun annem de buralarda onunla da tanisin. Annem diyo "Oglum isimiz var, gitmemiz lazim." Yok, 5 dakika, simdi gelir, onkere belki annesini aradi cepten. Sonunda o da geldi, benim koltuklarda bi güzel oturduk sohbete daldik.. bi cay kahve eksik.. cok israr ettiler bizim evin numarasini istediler.. sonra bir gün bir kahve icmeye gittik..öyle iste..ve o anda sinir oldugum Adamla, yaklasik bir sene sonra nikah masasina oturduk
CANIM ASKIM BENIM ONU COK SEVIYORUM!
Ve hep derim, iyiki kalkmadin o koltukdan
Bu arada koltugu ikimiz de alamadik..