maviboncuk
Daimi Üye
Evliliklerinde mutlu olan eşler mutluluklarını pekiştirmek için bazı davranışlara özen gösterirler. Eşinizle mutlu olmak ve bu mutluluğu sürdürmek istiyorsanız aşağıdaki tavsiyelere kulak verin…
Her şeyden evvel evlilikteki mutluluğun sevgi, saygı ve güvenden geçtiğini bildikleri için o noktalara çok dikkat ederler.
Hayatlarının birinci planına kendilerini mutlu etmeyi değil eşleriyle birlikte mutlu olmayı koyarlar.
Beraber oldukları zamanları güzel geçirmeye özen gösterirler.
Pozitif düşünürler.
Bencil değillerdir.
Güzel ve yumuşak huylu, hoşgörülü ve affedicidirler. Kin tutmaz, intikam peşinde koşmazlar.
Eşlerinin yerine karar vermez; kararları birlikte alırlar.
Eşlerinin küçük hatalarınatakılmazlar. Ufak tefek problemlere takılmazlar.
Eşlerinin nelerden hoşlanıp nelerden hoşlanmadığını bilir, ona göre davranırlar.
Evlilikteki mutluluk yolunun fedakârlık ve özveriden geçtiğini bilirler.
Ailelerine zaman ayırır, hafta sonları birlikte olmaya özen gösterirler.
Eve geldiklerinde işyerinin sıkıntılarını kapının önünde bırakıp içeriye tebessümle girerler.
Eşlerinde hata aramazlar.
Kendi sorumluluklarının idraki içindedirler. “Aman canım ben yapmasam evde yapan biri var.” diyerek eşlerinin fedakârlıklarını istismar etmezler.
Evlilik hayatlarını monotonluktan kurtarmak için çaba sarf ederler.
Beden dillerini kullanmasını bilirler. Eşlerinin sevgi dillerini iyi anlarlar.
Eşlerini eleştirmezler. Eleştirmek zorunda kalırlarsa dikkatli olurlar. Evdeki çatlayan duvarı düzelteceğim diye evin temel kolonlarını yıkmaz, çatlağı kibarca onarırlar.
Eşlerinin her dediğine itiraz etmezler.
Eşlerinin mutluluğu için bazı zevklerinden feragat ederler.
Eşler geçmişte yaşadıkları kötü hatıraları eşlerinin yüzüne vurmazlar.
Eşlerini hiç kimsenin eşiyle kıyaslamazlar. Hep yapıcıdırlar.
Küçük tartışmaları kavgaya dönüştürmez, hoşgörülü davranırlar.
Hadiseler karşısında soğukkanlı davranırlar. Problem oluşturmaya değil, çözüme odaklanırlar.
Ailelerini problemlerinden uzak tutarlar.
Bardağın boş tarafını değil dolu tarafını görürler.
İncir çekirdeğini doldurmayan basit şeyler için hayatı hem kendilerine hem de eşlerine zindan etmezler.
Evliliklerinde “ben” eksenli değil “biz” eksenli yaşarlar. Hep benim dediğim olacak. Benim dediğim doğru. Ben rahat edeceğim. Ben, ben, ben yerine biz birlikte doğruları düşünüp, doğruları yapacağız. Biz mutlu olacağız derler.
Kendileriyle ve hayatla barışıktırlar. Zaten ailelerdeki ekser problemler, eşlerin kendileriyle barışık olamamalarından kaynaklanmaktadır. Kendisiyle barışık olmayan insan eşiyle nasıl barışık olabilir ki?… Alıntı
Her şeyden evvel evlilikteki mutluluğun sevgi, saygı ve güvenden geçtiğini bildikleri için o noktalara çok dikkat ederler.
Hayatlarının birinci planına kendilerini mutlu etmeyi değil eşleriyle birlikte mutlu olmayı koyarlar.
Beraber oldukları zamanları güzel geçirmeye özen gösterirler.
Pozitif düşünürler.
Bencil değillerdir.
Güzel ve yumuşak huylu, hoşgörülü ve affedicidirler. Kin tutmaz, intikam peşinde koşmazlar.
Eşlerinin yerine karar vermez; kararları birlikte alırlar.
Eşlerinin küçük hatalarınatakılmazlar. Ufak tefek problemlere takılmazlar.
Eşlerinin nelerden hoşlanıp nelerden hoşlanmadığını bilir, ona göre davranırlar.
Evlilikteki mutluluk yolunun fedakârlık ve özveriden geçtiğini bilirler.
Ailelerine zaman ayırır, hafta sonları birlikte olmaya özen gösterirler.
Eve geldiklerinde işyerinin sıkıntılarını kapının önünde bırakıp içeriye tebessümle girerler.
Eşlerinde hata aramazlar.
Kendi sorumluluklarının idraki içindedirler. “Aman canım ben yapmasam evde yapan biri var.” diyerek eşlerinin fedakârlıklarını istismar etmezler.
Evlilik hayatlarını monotonluktan kurtarmak için çaba sarf ederler.
Beden dillerini kullanmasını bilirler. Eşlerinin sevgi dillerini iyi anlarlar.
Eşlerini eleştirmezler. Eleştirmek zorunda kalırlarsa dikkatli olurlar. Evdeki çatlayan duvarı düzelteceğim diye evin temel kolonlarını yıkmaz, çatlağı kibarca onarırlar.
Eşlerinin her dediğine itiraz etmezler.
Eşlerinin mutluluğu için bazı zevklerinden feragat ederler.
Eşler geçmişte yaşadıkları kötü hatıraları eşlerinin yüzüne vurmazlar.
Eşlerini hiç kimsenin eşiyle kıyaslamazlar. Hep yapıcıdırlar.
Küçük tartışmaları kavgaya dönüştürmez, hoşgörülü davranırlar.
Hadiseler karşısında soğukkanlı davranırlar. Problem oluşturmaya değil, çözüme odaklanırlar.
Ailelerini problemlerinden uzak tutarlar.
Bardağın boş tarafını değil dolu tarafını görürler.
İncir çekirdeğini doldurmayan basit şeyler için hayatı hem kendilerine hem de eşlerine zindan etmezler.
Evliliklerinde “ben” eksenli değil “biz” eksenli yaşarlar. Hep benim dediğim olacak. Benim dediğim doğru. Ben rahat edeceğim. Ben, ben, ben yerine biz birlikte doğruları düşünüp, doğruları yapacağız. Biz mutlu olacağız derler.
Kendileriyle ve hayatla barışıktırlar. Zaten ailelerdeki ekser problemler, eşlerin kendileriyle barışık olamamalarından kaynaklanmaktadır. Kendisiyle barışık olmayan insan eşiyle nasıl barışık olabilir ki?… Alıntı
