GÖKKUŞAĞI VURGUNLARI
Ahmet Tüzün
“Onlar rengarenk kanatlı atlara binecek kutlu bir çağa gireceklerdi Delicesine ileri atılıp şimşek hızıyla uçuyorlardı işte… Gökkuşağının altından geçecekler dilediklerini gerçekleştireceklerdi Düz ovaları ormanları akarsuları yalçın dağları aşacaklar; gökkuşağından görünmez kanatlarla uçacaklardı Dünya durmuş nefesini tutmuş bu çılgın yarışın sonucunu bekliyordu
Bir ömrü bir ana sığdıran olağanüstü bir zaman işliyor yer ile gök buna şahitlik ediyordu… Gökyüzündeki yıldızlar zaman zaman kayıp gider yitip kaybolurdu Ama onlar el ele gönül gönüle sımsıkı tutunmuşlardı; yitip gitmezlerdi kaybolmazlardı Çünkü onlar gökkuşağının altından geçiyorlardı… Bu geçiş bir ömür boyu sürse gönülleri hep bir atacak adımları aynı yöne koşacaktı; ayrılmadan kopmadan… Onlar gök kuşağına aşıktı gökkuşağına vurgundu Bu uğurda verdikleri amansız mücadele sonunda; vurgun yediler… Gökkuşağı sevdalıları gökkuşağı mağdurları oldu Ama bu sevda bitmeyecek bu akın sürecek! Vurgun yedikçe vurgunlukları artacak Çünkü; gökkuşağı onların davaları onların aşkları gökkuşağı onların sevdaları… Bir gün geri döneceğiz Dünyayı yöneteceğiz!“
