Hayat hep kendini tekrarlayan yapayalnız bir hıçkırıktır

Gülümse

Daimi Üye
Katılım
28 Şubat 2009
Mesajlar
3.793
Tepki
7.105
Puan
113
Konum
istanbul
Hayat hep kendini tekrarlayan yapayalnız bir hıçkırıktır

herkesin yüreği kendine yanılsama ve filler mezarlığıdır


söz çoğu zaman çentik atar kanatır yürekleri


ve zamanla yüzler sözlerin mezar taşları olur


işte bu, çokça ölümdür ama ölümlerden hayat bulmak gerektir


gerçek olan dolanan dildir, sarhoşluk değil


bazen de gerçek olan sarhoşluktur, dolanan dil değil


günler çok uzadı ömürlerse çok kısa


öpüşerek buluşmalar, öpüşerek ayrılmalar nedense çok sıkıcı


artık insanlar kendilerini kanatarak arasın ve bulsun


çünkü artık eller, yüzler, gözler, yürekler gibi mevsimler de bitiyor


çünkü artık parça parça ve yavaş yavaş insan bitiyor


insan o gizli ve kirli yanlarını ortaya çıkartsın ve kanatsın artık


kanayan yüzlerde yanılsama değil, gerçek insan vardır çünkü


oysa üstümüze yapışan hiçbir şey kendimizin değil


aslında hiçbir insan kendisi değil, hiçkimse gerçek insan değil


artık insanlar birbirlerinin gözlerinin içine ne kadar baksalar da


gerçeği ve içtenliği göremezler


ama yine de herkes duymak istediği şarkıyı dinler kendini aldatarak


çünkü her sahte buluş gerçek bir yitiriştir, zamanla anlaşılır


Kordon'da sefa yaşayanlar her gece veremdir aslında


alkolle büyütülen yalan ve yanlışları, en büyük mutsuzluklarıdır aslında


her gece yaşanan yavşaklık, ertesi güne aktarılan büyük doyumsuzluklarıdır aslında


ne yazık ki herkes herkese küllerini bağışlayabiliyor artık


herkes herkese iğreti bir emanet artık


herkes herkese yakınlaştıkça uzaklaşıyor artık


kimse kimseyi aradığı yerde bulamaz artık


herkes birşeylerini birilerinde unutur ya da yitirir artık


herkes birilerine sarılırken korkuyor artık


her söz inceliksizlik, her dokunuş içtensizliktir artık


herkesin çığlığı korkunç bir yalnızlık artık


kimsenin sesi kimsenin sesine değmiyor artık


bu yüzden oturup alkol akşamlarında gizli gizli ağlıyorlar


herkesin her konuda bilge olduğu bir zamanda hiçkimse mutlu değildir aslında


soytarı bilgelik hiçbir zaman mutluluk getirmez çünkü


artık herkes gizlice bir iç kanama yaşar usulca


gözler artık sadece göz, diller sadece dil, eller sadece eldir artık


her şey sentetik, her şey plastik, her şey ****liktir artık


işte bu yüzden mutsuz ve yalnızdır insan


işte bu yüzden bitmiştir...


bitmiştir insan.
 

Şu anda bu konu'yu okuyan kullanıcılar

    Üst