HAZAN VE HÜZÜN
Hazan zamanı şimdi...
Ağaçlar yavaş yavaş en hüzünlü rengine bürünecek
Yapraklar bırakacaklar kendilerini rüzgarın eline
Ordan oraya savrulacaklar
Sarının bütün tonları kaplayacak yolları
Adımlarımın arasına karışacak hüzün...
Bir adım daha atacağım kışa
Biraz daha eskiyecek yüzüm
Ağaçlar üşüyecek yapraksız
Bakacaklar savrulup gidenlere
Yüreğim üşüyecek ...
Gri bulutlar karşılayacak sabahlarımı
Merhaba diyecek yağmur
Karışıp gözyaşlarıma ince ince
Hiç kimse görmeyecek....
Her sabah yine elimde çayım
Gülümseyeceğim hayata
Takıp en güzel maskemi
Bilinmezler içinde arayacağım
Yalancı aynalarda
Yiten günlerimi....
İşte benim mevsimim
Hazanmevsimi
Ne tenimi üşütecek kadar soğuk
Ne içimi ısıtacak kadar sıcak
Bir yudum çay bir nefes sigara
Göçmen kuşlar başladı terk-i diyara
Bir yolculuk rüzgarların ıslığında
Dalıp giderim anılara
Her zamanki hazan yalnızlığında
Deniz gökyüzüyle aynı renk
Sahile vuracak hırçın dalgalar
Kıyı ve köpük sevişecek
Akşamlar kızıl ufuklara
Erken inecek...
Bir sokak lambası ışığında
Dertleştiğim gecelerle
Hüznün çizdiği resimlerin
Hepsi gerçek...
İşte benim mevsimim
Hazanmevsimi
Bir adım daha attım kışa
Bir adım daha sonun başlangıcına....
İçimde desemde bahar
ALINTIDIR...
ler ..
