Hz.Ömer adaleti
Sam Valisi Muaviye, büyük bir cami yaptirmak ister.. Fakat yaptirmak istedigi muhitte bir yahudinin de arazisi vardir. Muaviye yahudiye arazisini para karsiligi satmasini söyler. Fakat yahudi orali olmaz. Bunun üzerine Muaviye , arazi degerinin kat be kat üstünde para teklif eder.. Yahudi gene satma taraftari olmaz.. Muaviye sok sinirlenir. Nasil oluyorda bir yahudi müslüman topraklarinda böyle küstahca hareket ediyor, hem de böylesi önemli bir konuda der;Ve yahudinin topragina el koyar.. Cami insaatina hemen baslanir ve ihtisamli bir cami yapilir. Fakat yahudi muzdarib, üzgün hakkini arama derdine.. Birisi yahudiye der ki, Mü`minlerin Emir`i Ömer cok adildir , git ona derdini anlat O geregini yapar.. Yahudi öyle yapar ve düser yollara.. Medine ye varinca sora sora Halife Ömer`in nerde oldugunu ögrenir ve O`nu bir hurmalikta cok sade kiyafetler icerisinde görünce önce sasirir sonra basina gelen olayi anlatir.. Hz.Ömer hemen bir mektub yazar ve bu yaziyi Muaviye`ye vermesini söyler.. Mektubda söyle yazar: Ben Iran Sahindan daha adilim!! Emir el-mü`minin..
Bu yazinin kendisine ne yardimi olabilecegini düsünen yahudi boynu bükük, umdugunu bulamamis biri olarak Sam`a döner ve yaziyi Muaviye´ye verir. Bunu okuyan Muaviye, tez Cami`nin yikilmasini ve yahudiye topraginin verilmesini emreder. Birden bunu duyan yahudi sok olur ve telasla bu yazidan neden bu kadar etkilendigini sorar.. Muaviye anlatir:
Biz gencligimizde Halife Ömer ile iran`a saf kan atlar satmaya giderdik. Bir defasinda Sah`in yegeni elimizdeki atlari yari fiyatindan az bir paraya zorla aldi.. Adil oldugunu bildigimiz Sah`in huzuruna gittik ve tercüman yardimiyla meramimizi arz ettik.. Fakat tercüman Sah`a bizim icin baska sey anlatmis.. Bizim parasiz ve fakir oldugumuzu ve ülkemize dönmek icin yol ihtiyaclarimizin oldugunu söylemis. Bunun üzerine Sah bizler icin birseyler hazirlanip ertesi günü dinlendikten sonra yolcu edilmemizi emretmis.. O gece orada kaldik fakat, paramizin verilmemis olmasi tuhafimiza gitti. Ertesi gün baska bir tercüman bulup tekrar huzura ciktik. Durmun aslini ögrenen Sah, hemen paramizi ödedi ve bizden bir gün daha kalmamizi ve sehri terk ederken birimiz bir kapidan, digerimiz öteki kapidan cikmamizi rica etti.. Bizde öyle yaptik ve sehir disinda Ömer ile bulustuk.. Sehirden cikarken, birinin asilmis oldugunu gördüm. Yanindan gecerken bunun Sah`in yegeni oldugunu gördüm. Bizim atlarimizi gasb etmeyi cani ile ödemisti.. Ömer de bana bilerek yanlis tercüme yapan tercümanin asilmis oldugunu anlatti. Ve Sah`in gercekten duydugumuz gibi adil olduguna bizzat sahit olduk.. Ömer`in mektubta bahsettigi Sah budur, ve gercekten Ömer O`ndan daha adildir.. Bu yüzden Cami`yi yikip sana topragini geri vericem der. Bu olaya hayran kalan yahudi hemen kelime-i sahadet getirir ve Müslüman olur. Topraginida hibe eder ve Cami yikilmaktan kurtulur..
Sam Valisi Muaviye, büyük bir cami yaptirmak ister.. Fakat yaptirmak istedigi muhitte bir yahudinin de arazisi vardir. Muaviye yahudiye arazisini para karsiligi satmasini söyler. Fakat yahudi orali olmaz. Bunun üzerine Muaviye , arazi degerinin kat be kat üstünde para teklif eder.. Yahudi gene satma taraftari olmaz.. Muaviye sok sinirlenir. Nasil oluyorda bir yahudi müslüman topraklarinda böyle küstahca hareket ediyor, hem de böylesi önemli bir konuda der;Ve yahudinin topragina el koyar.. Cami insaatina hemen baslanir ve ihtisamli bir cami yapilir. Fakat yahudi muzdarib, üzgün hakkini arama derdine.. Birisi yahudiye der ki, Mü`minlerin Emir`i Ömer cok adildir , git ona derdini anlat O geregini yapar.. Yahudi öyle yapar ve düser yollara.. Medine ye varinca sora sora Halife Ömer`in nerde oldugunu ögrenir ve O`nu bir hurmalikta cok sade kiyafetler icerisinde görünce önce sasirir sonra basina gelen olayi anlatir.. Hz.Ömer hemen bir mektub yazar ve bu yaziyi Muaviye`ye vermesini söyler.. Mektubda söyle yazar: Ben Iran Sahindan daha adilim!! Emir el-mü`minin..
Bu yazinin kendisine ne yardimi olabilecegini düsünen yahudi boynu bükük, umdugunu bulamamis biri olarak Sam`a döner ve yaziyi Muaviye´ye verir. Bunu okuyan Muaviye, tez Cami`nin yikilmasini ve yahudiye topraginin verilmesini emreder. Birden bunu duyan yahudi sok olur ve telasla bu yazidan neden bu kadar etkilendigini sorar.. Muaviye anlatir:
Biz gencligimizde Halife Ömer ile iran`a saf kan atlar satmaya giderdik. Bir defasinda Sah`in yegeni elimizdeki atlari yari fiyatindan az bir paraya zorla aldi.. Adil oldugunu bildigimiz Sah`in huzuruna gittik ve tercüman yardimiyla meramimizi arz ettik.. Fakat tercüman Sah`a bizim icin baska sey anlatmis.. Bizim parasiz ve fakir oldugumuzu ve ülkemize dönmek icin yol ihtiyaclarimizin oldugunu söylemis. Bunun üzerine Sah bizler icin birseyler hazirlanip ertesi günü dinlendikten sonra yolcu edilmemizi emretmis.. O gece orada kaldik fakat, paramizin verilmemis olmasi tuhafimiza gitti. Ertesi gün baska bir tercüman bulup tekrar huzura ciktik. Durmun aslini ögrenen Sah, hemen paramizi ödedi ve bizden bir gün daha kalmamizi ve sehri terk ederken birimiz bir kapidan, digerimiz öteki kapidan cikmamizi rica etti.. Bizde öyle yaptik ve sehir disinda Ömer ile bulustuk.. Sehirden cikarken, birinin asilmis oldugunu gördüm. Yanindan gecerken bunun Sah`in yegeni oldugunu gördüm. Bizim atlarimizi gasb etmeyi cani ile ödemisti.. Ömer de bana bilerek yanlis tercüme yapan tercümanin asilmis oldugunu anlatti. Ve Sah`in gercekten duydugumuz gibi adil olduguna bizzat sahit olduk.. Ömer`in mektubta bahsettigi Sah budur, ve gercekten Ömer O`ndan daha adildir.. Bu yüzden Cami`yi yikip sana topragini geri vericem der. Bu olaya hayran kalan yahudi hemen kelime-i sahadet getirir ve Müslüman olur. Topraginida hibe eder ve Cami yikilmaktan kurtulur..
