Kahve Kadar Olamadık

Şekerpare

Daimi Üye
Katılım
28 Temmuz 2011
Mesajlar
14.495
Tepki
20.501
Puan
113
Konum
Mutluluklar Diyarından (:
Hep bir yanımız ağdırıyor hayatta;Bir yandan yudumluyorum diğer yandan düşünüyordum.Tadı damağıma yapışıp kaldı.Şu elimdeki nescafe gibi olamadık,hani şu üçü bir arada olanlardan...Eşit miktarda yeterince ayarlanınca nasıl da tatlı oluyor.Nasıl da keyif veriyor,dinlendiriyor insanı...
Hep bir yanımız eksik,bir ayağımız topal sanki;Ben gülüyorsam sen hoşnut değilsin,Sen mutluysan bende var terslik,bir şans işte çok nadir sarmaş dolaş olduğumuz,şaşırıyorum böyle durumlarda.
Sürekli devriliyoruz,dik durmayı beceremedik bir türlü.Ya biz tam anlamıyla uğraşmadık,ya da hayat bize kafayı iyiden iyiye taktı.
İçimden geliyor bazen şöyle gönül alıcı damardan vuran bir mesaj yollayayım.Yolluyorum, hiç mi için sızlamıyor ,yine beni düşünmüş bu diye?
Hiç mi vicdan yapmıyorsun.
Öfkeyle yazıyorum içimden gelenleri hiç oralı olmuyorsun?Benim kalbim kırılmışken,özür dilemeyen sen,senin ki kırıkken,dört dönen ben,İkimizde küsmüşüz bu sefer alçıya alan ben olmayacağım o topal ayağı...
Neyin eksik diyorsun ya bir tebessüm eksik,tatlı dil eksik,bir yudum huzur eksik,senin anlıyacağın dilden konuşayım, karnım tok sırtım pek,ama ruhum aç be arkadaşım.
Varlığım senin varlığınla varolsun istedim,varlığım varlığınla eriyip gidiyor!!!!
Soğudu yine kahvem,ama tadı yerinde ,biz seninle şu kahve kadar olamadık.
Sende farklı üçlüler,gurur,kibir,benlik
Bende farklı,bu böyle olduğu sürece acı ve tuzlu ,kör topal sürer gider.
Ama nereye kadar?

coffee-icon.png
 

Şu anda bu konu'yu okuyan kullanıcılar

    Üst