Kedilerde Tırmalama
Kedilerin tırmalama davranışı anlamsız değildir. Bu davranışın pek çok fonksiyonu vardır ve en önemlisi bölgeyi belirlemesidir. Diğer olası fonksiyonları, tırnak bakımı, adaleleri ve tendonları germek oynamaktır. Tırmalama, özellikle yavrular için vazgeçilmez bir oyundur. Tırmalama, bu denli öneli bir davranış olunca, bir yavrunun tırmalamasını önlemek önlemeye çalışmak gerçekçi değildir. Onun yerine yavru kediler, onlara ait nesneleri tırmalayıp, evin eşyalarını rahat bırakmayı öğrenmelidir.
Kediler genellikle tırmalama yerlerini kendileri tespit edip, buraya sürekli olarak geri dönerler. Bu yüzden ilk günden itibaren “Tırmalama alanı” olma özelliğini tanıyan tehlikeli bölgeleri siz belirleyin. Koltukların kolları ve arkası naylonla örtülebilir. Perdelere limon veya başka keskin kokular sürülüp itici yapılabilir. Yavru kedi, kısa süre yalnız bırakıldığında, cazip tırmalama noktalarından uzak kalması için bir odaya konulabilir.
Yavru kediler, nasıl ki erken yaştaki deneyimlerine dayanarak tuvalet ihtiyaçları ile yer ve, madde tercih geliştirebiliyorsa, aynı şekilde nerede ve neyi tırmalamaya dair tercih geliştirirler. Yavrunun neyi sevdiğini belirleyebilmek için birkaç nesne sunabilirsiniz. En azından bir tane dikey bir de yatay nesne deneyin. Orneğin yatağın yanı, kapının önü, ya da arkası gibi.
Yavrunuz, düzenli olarak birden fazla nesneyi kullanabilir. Tırmalama nesnelerini kedi nanesi ile kokulandırmak ya da üzerine bir oyuncak bağlamak, çoğu kediyi bu tırmalama nesnesine itecektir. Bazı kediler, sizin o tırmalama nesnesini tırmalayarak çıkarttığınız sesle harekete geçer. Ben, yavru kediyi o tırmalama nesnesine götürüp, bacaklarını ileri geri hareket ettirmenizi tavsiye etmiyorum. Unutmayın, kedi hep kendi karar verir. Siz yönlendirin ama asla zorlamayın.
Kedilerin tırmalama davranışı anlamsız değildir. Bu davranışın pek çok fonksiyonu vardır ve en önemlisi bölgeyi belirlemesidir. Diğer olası fonksiyonları, tırnak bakımı, adaleleri ve tendonları germek oynamaktır. Tırmalama, özellikle yavrular için vazgeçilmez bir oyundur. Tırmalama, bu denli öneli bir davranış olunca, bir yavrunun tırmalamasını önlemek önlemeye çalışmak gerçekçi değildir. Onun yerine yavru kediler, onlara ait nesneleri tırmalayıp, evin eşyalarını rahat bırakmayı öğrenmelidir.
Kediler genellikle tırmalama yerlerini kendileri tespit edip, buraya sürekli olarak geri dönerler. Bu yüzden ilk günden itibaren “Tırmalama alanı” olma özelliğini tanıyan tehlikeli bölgeleri siz belirleyin. Koltukların kolları ve arkası naylonla örtülebilir. Perdelere limon veya başka keskin kokular sürülüp itici yapılabilir. Yavru kedi, kısa süre yalnız bırakıldığında, cazip tırmalama noktalarından uzak kalması için bir odaya konulabilir.
Yavru kediler, nasıl ki erken yaştaki deneyimlerine dayanarak tuvalet ihtiyaçları ile yer ve, madde tercih geliştirebiliyorsa, aynı şekilde nerede ve neyi tırmalamaya dair tercih geliştirirler. Yavrunun neyi sevdiğini belirleyebilmek için birkaç nesne sunabilirsiniz. En azından bir tane dikey bir de yatay nesne deneyin. Orneğin yatağın yanı, kapının önü, ya da arkası gibi.
Yavrunuz, düzenli olarak birden fazla nesneyi kullanabilir. Tırmalama nesnelerini kedi nanesi ile kokulandırmak ya da üzerine bir oyuncak bağlamak, çoğu kediyi bu tırmalama nesnesine itecektir. Bazı kediler, sizin o tırmalama nesnesini tırmalayarak çıkarttığınız sesle harekete geçer. Ben, yavru kediyi o tırmalama nesnesine götürüp, bacaklarını ileri geri hareket ettirmenizi tavsiye etmiyorum. Unutmayın, kedi hep kendi karar verir. Siz yönlendirin ama asla zorlamayın.
