tatlıpozan
Daimi Üye
Köpekten alınan ders
Ebû Osmân Mağribî hazretleri,
büyüklerin yoluna girmeden önce, zengindi.
Kendisine alışmış bir köpeğiyle
ava çıkardı çoğu zaman.
Ve her akşam Süt içerdi.
Bir akşam yine sütünü ısıttı.
Soğumasını beklerken uyuyakaldı.
O arada bir Yılan gelip girdi kabın içine.
Ve akıttı Zehirini süte.
Ama Köpeği görmüştü bunu
Mübarek zat uyanıp, sütü içmek için kabı eline alınca,
köpeği saldırıp izin vermedi içmesine.
Tekrar teşebbüs etti.
Köpek tekrar saldırdı üzerine.
Olanlara hiç bir mânâ veremedi.
Üçüncü defa uzanınca, köpek yine
saldırdı ve bu defa diliyle içti sütten.
Az sonra başladı kıvranmaya.
Ve zehirin tesiriyle öldü.
Ebû Osmân bakınca, kabın dibinde bir
Yılan’ın kıvrılmış yattığını gördü.
Üzüldü, çok ağladı. Ve bu hâdiseden,
bir ibret çıkardı kendisine.
Kendi kendine; “Şu köpek, bir hayvan iken
benim için kendisini fedâ etti. Halbuki
benim de bir Sâhibim var. Ama benim,
Sâhibime karşı şu köpek kadar sadâkatim yok”
diye düşündü.
Ayrıca;
- Heyhâat! Bunca yıl gafletle geçmiş.
Şu köpek beni uyandırdı gafletten,
dedi.
Ve hâlisen tövbe etti. Yirmi sene
durmadan çalışıp büyük bir âlim oldu.
Ve kırk yıl imâmlık yaptı
Harem-i şerîf’te.
Alıntı
