Onur Köybaşı Şiirleri / Sözleri - Şizofren Heceler

[Kupakızı]

Seni kim kapladı aşk ve neden gizlendin neden üstüne etiket koyan olmadı?
Hangi derse hangi sokağa hangi mevsime ait olduğun neden söylenmedi bize
ve biz sen sanıp okuduk durduk başka başka kitapları.
Kayıp heceler sözlüğünden kurduk cümlelerimizi...

 

[Kupakızı]

Bana gelmeyeli çok oldu. “Ne kadar?” sorma saymadım.
”Neler yaptın?” deme bana.
Ağlayacağımı hissettiğim zaman durmadan seviştim; hayatın camlarını kırıp kaçtım.
Hiçbir şey olmamış gibi yemek verdim kirli çocuklara.
Ne kadar acı çektiğimi söylemeyeceğim.
...Bundan pay çıkarmanı sağlayıp mutlu etmeyeceğim seni.
Kadehime biraz sen doldurup içmişim meğer.
Sözlerin çarpmıştı biraz o kadar…
Her düşündüğümde seni bir delik açtım ruhumda.
Acıları kaçırsın diye kalbim.
Kesik izlerim kaybedişimden değil; seni kendimi unutuşumdan…

 

[Kupakızı]

Suçüstü yakaladı düşlerim beni... seni düşünürken hayat kana
kana içti ruhumda ki her masumiyeti...

 

[Kupakızı]

Düşlerim suda çekmiş ceketim gibi küçüldü.
Büyütülecek bir şey yok aslında;
Başkalarının da dediği gibi geçecek elbet.
Bir şiir yazacağım birkaç bardak kahve biraz türk filmi biraz
arabesk şarkılar…
...Hepsi bu.
Çatlayan saksılarımda yeşerecek vurulan kuşların kanatları.
Seni unutmaya yaklaştıkça bir susamlı şeker atacağım ağzıma.
Bir şeker bir şeker daha…
Dilimde eriteceğim sancılarımı…
İstanbul kimse için ağlamıyor
Ve ben hep bu havalarda terk edeceğim yalnızlığı getirdiğin
bütün şehirlerden.

 

[Kupakızı]

Çözmek istediğim her olguda ki adaletsizliği gördüğümde;
vazgeçmeliydim sana meyilli bütün arzularımdan.
Sahip olduğumu sandığım bütün özgürlüklerin dönekliğinde terk etmeliydim bakışlarını..

 

[Kupakızı]

Şans oyunlarındaki tutmayan rakamlarım ben.
Her çekilişte hüsrana uğratan ve yırtıp atılan kuponum.
Global bir hızla büyüyor içimdeki kalabalık.
Hipertansiyondan öldü umutlarım.
belirli şarkıları söyletmeye mecbur edilen halk korosunda kayboluyor sesim.
İsmini koyma görevini üstlendiğim bir hastalıkla yaşıyorum.
Şuurumda aşırı bir sensizlik yüklü onunla geziyorum.
ve hazırlıksız yakalanıyorum hayata.
Hak etmediğim sıfatlarla aranıyorum..

 

[Kupakızı]

Saatimi vurdular tanımadığım bir evde.
Çalmıyor artık…
Organlarım çalıyor onun yerine(?)
zaman öyle hatırlatıyor kendini…
beni yalayan diller değişik meyve kokuları bırakıyor üstüme
böğürtlen erik elma kayısı çilek…
bense yabani otlar bırakıyorum terk ettiğim yataklara…

 

[Kupakızı]

Şimdi sen gitmenin zor halini boyayacaksın ya duvarlarıma hani
bırakacaksın ya beni sebepsiz iç çekişmelerin girdabına… Tanrının
ağzını bozacaksın ya. Kelimelerim duasız kalacak ve bütün huzurlarım
boşanmak için görücüye çıkacak. Bu bir kaza olacak ve dudaklarım
öpüş engelli…
...

 

[Kupakızı]

Seni anlatan bütün yüklemlerim
Bir deprem yaratıyor.
Ve bir enkaz daha…
Hadi çık işin içinden bakalım.
Nerde fotoğraflarımız?
Hani dinlediğimiz plaklar?
Pazartesi nerde kaldı?
Salı kimin koynunda?
Ya kalbim
Kimin yastığının altında?

 

[Kupakızı]

Gudubet hasretini öldürene kadar aldatmak istiyorum.
Ya hemen intihar edecek bir yer bulmalıyım ya da birini öldürmek için bir cümle…
Evimde dolaşan böceklerin seslerini dava edeceğim.
Bu nasıl bir gürültü? Yüzlerine üflesem ölürler mi?
Eskici bir adamdan bir beşik satın aldım.
...Uyu düşlerim uyut beni…

 

[Kupakızı]

En sevdiğin şarkı çalıyor amcamın radyosunda; o keyfine içiyor ben sana…
Sayı doğrusuna dizdim yaşadığım bütün aşklarımı.
Seni unutmak sıfırın çok altında…
Hava parçalı bulutlu.
Biliyorum yağmur yağarsa gelmeyeceksin.
...Makası elime alıp keseceğim bütün bulutları ve gökyüzünü
sırf sen açık havaları seviyorsun diye temizleyeceğim…

 

[Kupakızı]

Sana yazmak seni anlatabilmek
için sesimi kaybettim sigara dumanlarında.
Sesim kaybolup gider sorun değil.
Ama bu yazdıklarım seni bulacak.
Tesellim bu.
...Henüz geç değil…

 

[Kupakızı]

Bir tek kahve fincanları cesaret ediyordu
inandığımız bütün yalanları açıkça vurgulamaya.
Şakladığımız her gerçeği yalanlamak için yeterince cesurdu.
Ben seni düşündükçe elimde kalan telveleri yalıyordum ki;
avuçlarımda kalan gerçekler haykırmasın…
İşte bu yüzden bir adama tutuldu ama bir kadınla
yattı aşk…

 

[Kupakızı]

Uykusuzluklarım şahit beni terk ettiğin her mavra yalnızlığa.
Dilim kör gözlerim sağır.
Beni öpmeye geleceksin diye suskunluğumu adadım gözlerime.
Sana dokunmak istedikçe ellerimi kaybettim.
Bulursan haber ver.
Ver ki sana yeniden dokunmak isteyeyim...

 

[Kupakızı]

Kulaklarımda rüzgârla oynaşıp inleyen kapı gıcırtısının sesleri…
Sen gitmeye doğuyorsun ben ölmeye...
İklimlerim kestiğim tırnaklarımla suya karışıyor.
Ayaklarım şubatın üstünde ben nisan topluyorum...

 

[Kupakızı]

Nikotini bol şiirler içiyorum gece yatmadan önce.
Gaz sızıntılarını takip ediyor parmak uçlarım.
Karanlık her yer karanlık.
Oturduğum yer tekin değil biliyorum.
Bozulan her örgüt beni suçluyor...

 

[Kupakızı]

Bulutlara hikâyemi anlatıp onları ağlatacağım.
Acımı paylaşmam için büyüttün beni.
Daha acı olanı ise; seni daha çok sevmek için büyüdüm...

 

[Kupakızı]

belirli belirsiz sıfatlar akıyor dudaklarımdan.
Sen bütün dilek ağaçlarını kesmeye devam et.
Onlar içimde kök salıyor zaten. Bilmiyorsun…

 

[Kupakızı]

Her delinin günlüğünde adım geçiyor.
Tehlikeli işler yapıyorum biliyorum.
Kullanılan şırıngaları alıp kendimi uyutmak
seni unutmak için yabancı bedenler enjekte ediyorum ruhuma.
Ve ardından sütlü şiirler içiyorum...

 

[Kupakızı]

Çok düş döktüm çok öldüm.
Bunları yaşarken hâlâ hayatı bekliyordum.
Bilmeliydim dönek çıkacağını…
Sözcükler hala dağınık duruyor masamda.
Sıfatlar sende ekleri bende.
Penceresini açık bırakmıştım kalbimin
Rüzgâr uçurmuştu sesli harflerimi.
Ah benim eskici sevgilim…
Söyle nerelerdeydin..?