Öyle acıdı ki bu kalp,arkadaş..!!
Bilemezsin..
Bilirsin belki de...
Anlarsın bir nebze olursun beni..
Belki beni haksız gören yüreklerin arasında
"Evet ya,bu kızda dertliymiş,acımış kalbi belli" dersin..
Sevdim be arkadaş..Çok sevdim hem de..
Senin "küçük" dediğin yaşlarda "büyük" sevdim ben..
Küçüktüm belki ama,anlıyordum değmediğini benim yüce sevgime..Küçük kalbimdeki kocaman sevgime..
5 sene be arkadaş dile kolay 5 sene unutmadım ben..
Sevdim ne yaparsa yapsın...
O bilmezdi sevginin ne demek olduğunu..
Bense derinden yaşardım bu duyguyu..
Daha büyümemiş çocuk bir kalple,tek taraflı..
Biliyorum,anlayacaktı beni bir gün..
Ama ben o günün çok geç olacağınıda biliyordum..
Bizi ayıran neydi biliyor musun ?
Benim onun çocuk hediyesine kıyamamdı..
Onun çocuk yüreğinin yanlış anlamasıydı...
İşte benim masalım bundan sonra başladı..
Gitti arkadaş !! Terketti beni..
Ona göre ben terkettim onu .. (!)
Hiç tutamadığım ellerinden ben bıraktım..
Artık düşmanıydım..
Biliyordum,bitmişti...
Ve..
Yeni bir kalp geldi yaralı kalbimin üzerine..
Beni benden çok sevdi hemde..
Anlamadım be arkadaş ..!
Onun çapkın kalbine inanmadım..
Haklıydım da..
Biraz da eski yara..
Ama çok seviyordum ben o çapkın kalbi..
Arkadaşımdı çünkü..
Canımdan bir parçaydı çünkü..
Kabul ettim..
Üzülmesin dedim..
Ben sevinmedim o sevdiğine kavuşsun dedim..
Olmadı be arkadaş..!!
Yapamadım..
Bitti dedim ona..
İçim yana yana..
Ben O'nu seviyorum dedim..
Yapamam dedim..
Günler geçti,belki de anlayamadım yıllar..
Sevdim onu..
Unuttum beni 5 yıl ardından sürükleyen O'nu..
İnandım onun çapkın kalbine..
Güvendim..
Herşeyi benden bekler oldu..
Kendi beklentileride bana ters düşüyordu..
Çünkü dokunduğu her yer buz kesiliyordu..
O'nu gerçekten seviyordum..
Ölesiye seviyordum..
Küserdi ona bu deli yüreğim..
O'da benim boşluğumu başkasıyla doldurmuş..
Bitti sanmış herşeyi..
Zaten inanamazdı benim onu sevdiğime..
"Ben kavuşamadım,o kavuşsun sevdiğine" dedi bana sevdiğim..
Söyle arkadaşım,ben neyleyim ?!
Geçti şimdi bunlar..
En sevdiğim kuzenim öldü..
Beni bıraktı gitti..
Uzun süre görüşemedim onunla..
Almış benim kara haberimi..
Sonunda gözü yaşlı,yüzüm sapsarı ..
Döndüm okula..
Benimle ilgilenmesini bekledim..
Ağlamama dayanamazdı..
Ama şimdi..
Sormadı bile,ne oldu diye ?!
Anlattım ona her şeyi ;
Küskünüm sana dedim..
Aldım haberini dedi,ama belki..
Diye başlayan cümlesiyle kırdı beni..
Kırılırım diye sormamış ne olduğunu,üzülürüm diye..
O da kanattı benim yürek yaralarımı..
Seviyormuş beni hala ..
Sence inanayım mı ?
Hiç sevdiğine söz söylemeyene inanılır mı ?
Şimdi..
Yaralarımı saracak üç yürek var..
Biri en yakınım..
Diğeri arkadaşım..
Öbürüyse bir yabancı,platonik aşığım..
Söyle arkadaş,ben ne yapayım ?
Gerçekten arkadaş,bunları 14 yaşında bir genç olan..
BEN yaşadım..
Alıntıdır
Bilemezsin..
Bilirsin belki de...
Anlarsın bir nebze olursun beni..
Belki beni haksız gören yüreklerin arasında
"Evet ya,bu kızda dertliymiş,acımış kalbi belli" dersin..
Sevdim be arkadaş..Çok sevdim hem de..
Senin "küçük" dediğin yaşlarda "büyük" sevdim ben..
Küçüktüm belki ama,anlıyordum değmediğini benim yüce sevgime..Küçük kalbimdeki kocaman sevgime..
5 sene be arkadaş dile kolay 5 sene unutmadım ben..
Sevdim ne yaparsa yapsın...
O bilmezdi sevginin ne demek olduğunu..
Bense derinden yaşardım bu duyguyu..
Daha büyümemiş çocuk bir kalple,tek taraflı..
Biliyorum,anlayacaktı beni bir gün..
Ama ben o günün çok geç olacağınıda biliyordum..
Bizi ayıran neydi biliyor musun ?
Benim onun çocuk hediyesine kıyamamdı..
Onun çocuk yüreğinin yanlış anlamasıydı...
İşte benim masalım bundan sonra başladı..
Gitti arkadaş !! Terketti beni..
Ona göre ben terkettim onu .. (!)
Hiç tutamadığım ellerinden ben bıraktım..
Artık düşmanıydım..
Biliyordum,bitmişti...
Ve..
Yeni bir kalp geldi yaralı kalbimin üzerine..
Beni benden çok sevdi hemde..
Anlamadım be arkadaş ..!
Onun çapkın kalbine inanmadım..
Haklıydım da..
Biraz da eski yara..
Ama çok seviyordum ben o çapkın kalbi..
Arkadaşımdı çünkü..
Canımdan bir parçaydı çünkü..
Kabul ettim..
Üzülmesin dedim..
Ben sevinmedim o sevdiğine kavuşsun dedim..
Olmadı be arkadaş..!!
Yapamadım..
Bitti dedim ona..
İçim yana yana..
Ben O'nu seviyorum dedim..
Yapamam dedim..
Günler geçti,belki de anlayamadım yıllar..
Sevdim onu..
Unuttum beni 5 yıl ardından sürükleyen O'nu..
İnandım onun çapkın kalbine..
Güvendim..
Herşeyi benden bekler oldu..
Kendi beklentileride bana ters düşüyordu..
Çünkü dokunduğu her yer buz kesiliyordu..
O'nu gerçekten seviyordum..
Ölesiye seviyordum..
Küserdi ona bu deli yüreğim..
O'da benim boşluğumu başkasıyla doldurmuş..
Bitti sanmış herşeyi..
Zaten inanamazdı benim onu sevdiğime..
"Ben kavuşamadım,o kavuşsun sevdiğine" dedi bana sevdiğim..
Söyle arkadaşım,ben neyleyim ?!
Geçti şimdi bunlar..
En sevdiğim kuzenim öldü..
Beni bıraktı gitti..
Uzun süre görüşemedim onunla..
Almış benim kara haberimi..
Sonunda gözü yaşlı,yüzüm sapsarı ..
Döndüm okula..
Benimle ilgilenmesini bekledim..
Ağlamama dayanamazdı..
Ama şimdi..
Sormadı bile,ne oldu diye ?!
Anlattım ona her şeyi ;
Küskünüm sana dedim..
Aldım haberini dedi,ama belki..
Diye başlayan cümlesiyle kırdı beni..
Kırılırım diye sormamış ne olduğunu,üzülürüm diye..
O da kanattı benim yürek yaralarımı..
Seviyormuş beni hala ..
Sence inanayım mı ?
Hiç sevdiğine söz söylemeyene inanılır mı ?
Şimdi..
Yaralarımı saracak üç yürek var..
Biri en yakınım..
Diğeri arkadaşım..
Öbürüyse bir yabancı,platonik aşığım..
Söyle arkadaş,ben ne yapayım ?
Gerçekten arkadaş,bunları 14 yaşında bir genç olan..
BEN yaşadım..
Alıntıdır
