Nedir özlenen? Bir zamanlar deyince aklımıza gelen nedir?
Nedir özlenen? Bir zamanlar deyince aklımıza gelen nedir?.
Hangi anı tekrar yaşamak isteriz? O zamanlar farkında olmadığımız ama şu an olmasını istediğimiz şey nedir? Ya da hangi yaşanmamışlıklar içindeyiz ki şu an?
Ya da şu an hangi anlamı yüklemişiz ki hatıralarımıza?
Aslında o andaki hangi hislerimizi özlüyoruz?
Bir zamanlar diyerek başladığımız cümleler bir bakıma özlemdir. Şaka bir yana o zamanlar iyiliklerimizin hesabını tutmazdık... Ben şu kadar yaptım ama o yapmadı diye gramaja vurup tartmazdık dostluklarımızı…
Nedense geçen zaman içinde kırgınlıklarımızı gücenmişliklerimizi unuttuğumuzdan mıdır nedir o zamanlardan hatırladığımız şeyler hep güzel şeyler!.. Ve belki de şu anda hissettiğimiz şey de o güzel şeylerin bugün daha az olması mı? Nedir özlediğimiz?
Şaka bir yana bazen şaşırmamak elde değil. Bazen ne aptalca şeylere bırakıyoruz sevinçlerimizi…Yaşama heyecanımızı dostluklarımızı kardeşliğimizin bile içini boşaltıyoruz ve tutkularımızın heveslerimizin bedeli oluveriyor ayrılıklarımız.
Bir şeylere sahip olmaya çalışırken iyilik dostluk gibi parayla sahip olamayacağımız şeyleri kaybedince elinde kalanlara bakıp yitip gidenlerin de hesabını da yapınca öyle kalıveriyorsunuz işte?
Yeni elbiseleri sakladık sanki bugünden çok daha güzel günler gelip de orada giyecekmişiz gibi. Üstümüz kirlenmesin diye çimlerin üzerinde şöyle doyasıya yuvarlanmadık…Eeee pek tabi bir şeye doyamadık… Yarım yarım yaşadık bir tam olamadık.
İşte özlem dediğimiz şey de bu anda başladı zira aslında yaşadıklarımızın yanı sıra belki de yaşamadıklarımızı da hissettik keşkelerimizle… Ve yaşanmışlıkların özleminin yanında ertelediklerimizi de anlatan keşkelerimiz oldu.
Ve bunları tamamlar gibi şimdiki aklımız olsaydı diye kurduk cümlelerimizi…
Aslında ne olduysa oldu... Olan için artık bir şey yapmak mümkün değil ama olacakları yönlendirebilmek için kalk be gülüm!...
Bak gelecekte yeni keşkelerin olmasını istemiyorsan kalk!.. Şöyle çık dışarı adım at…Aç telefonu sevdiklerini ara seslerini duy gülümse onlara nasılsın de. En güzel elbiseni dolabından çıkar ve giy gitsin onu giymek için tam zamanı. Aynada kendine ve özellikle de içindeki yaşam enerjisini dışarı yansıtan gözlerine bak ve kendine bir iyilik yap gülümse.
Gelecekte özlem duymak istemiyorsan yaşamı ertelemeyi bırak ve şimdiki aklını kullan iyi doğru ve güzel yaşa...
Alıntı:
Nedir özlenen? Bir zamanlar deyince aklımıza gelen nedir?.
Hangi anı tekrar yaşamak isteriz? O zamanlar farkında olmadığımız ama şu an olmasını istediğimiz şey nedir? Ya da hangi yaşanmamışlıklar içindeyiz ki şu an?
Ya da şu an hangi anlamı yüklemişiz ki hatıralarımıza?
Aslında o andaki hangi hislerimizi özlüyoruz?
Bir zamanlar diyerek başladığımız cümleler bir bakıma özlemdir. Şaka bir yana o zamanlar iyiliklerimizin hesabını tutmazdık... Ben şu kadar yaptım ama o yapmadı diye gramaja vurup tartmazdık dostluklarımızı…
Nedense geçen zaman içinde kırgınlıklarımızı gücenmişliklerimizi unuttuğumuzdan mıdır nedir o zamanlardan hatırladığımız şeyler hep güzel şeyler!.. Ve belki de şu anda hissettiğimiz şey de o güzel şeylerin bugün daha az olması mı? Nedir özlediğimiz?
Şaka bir yana bazen şaşırmamak elde değil. Bazen ne aptalca şeylere bırakıyoruz sevinçlerimizi…Yaşama heyecanımızı dostluklarımızı kardeşliğimizin bile içini boşaltıyoruz ve tutkularımızın heveslerimizin bedeli oluveriyor ayrılıklarımız.
Bir şeylere sahip olmaya çalışırken iyilik dostluk gibi parayla sahip olamayacağımız şeyleri kaybedince elinde kalanlara bakıp yitip gidenlerin de hesabını da yapınca öyle kalıveriyorsunuz işte?
Yeni elbiseleri sakladık sanki bugünden çok daha güzel günler gelip de orada giyecekmişiz gibi. Üstümüz kirlenmesin diye çimlerin üzerinde şöyle doyasıya yuvarlanmadık…Eeee pek tabi bir şeye doyamadık… Yarım yarım yaşadık bir tam olamadık.
İşte özlem dediğimiz şey de bu anda başladı zira aslında yaşadıklarımızın yanı sıra belki de yaşamadıklarımızı da hissettik keşkelerimizle… Ve yaşanmışlıkların özleminin yanında ertelediklerimizi de anlatan keşkelerimiz oldu.
Ve bunları tamamlar gibi şimdiki aklımız olsaydı diye kurduk cümlelerimizi…
Aslında ne olduysa oldu... Olan için artık bir şey yapmak mümkün değil ama olacakları yönlendirebilmek için kalk be gülüm!...
Bak gelecekte yeni keşkelerin olmasını istemiyorsan kalk!.. Şöyle çık dışarı adım at…Aç telefonu sevdiklerini ara seslerini duy gülümse onlara nasılsın de. En güzel elbiseni dolabından çıkar ve giy gitsin onu giymek için tam zamanı. Aynada kendine ve özellikle de içindeki yaşam enerjisini dışarı yansıtan gözlerine bak ve kendine bir iyilik yap gülümse.
Gelecekte özlem duymak istemiyorsan yaşamı ertelemeyi bırak ve şimdiki aklını kullan iyi doğru ve güzel yaşa...
Alıntı:
