Resulullah (asv) ve Hz. Aişe (r.a) İlişkileri

[elif20]

Hz.Aişe’nin Rasullullah ile ilişkilerini seviyeli bir düzeyde götürdüğünü görüyoruz. Rasllallah’ın hizmetinde kusur etmez, Rasulallah’ın hem peygamber hem de liderlik yükünün ağırlığını paylaşmaya çalışır. Hz.Aişe’yi Rasullullah’ın vefatına kadar hep yanında görüyoruz. Hatta o son günlerini Hz.Aişe’nin hanesinde geçirir.

Hz.Aişe’yi Rasullullah ile gece namazlarında, yolculuklarda, savaşlarda hep beraber görüyoruz. Rasulallah’ın Hz.Aişe’ye olan sevgisini iki örnekle verebiliriz. Rasulallah kızı Fatıma’ya şöyle der: Ey Fatıma benim sevdiğimi sevmek istemez misin? Fatıma “Evet” cevabını verince , “ Öyleyse Aişe’yi sev ben onu seviyorum” der.

Yine sahabenin “Ya Rasulallah sana insanlardan en sevimli kim?” sorusu üzerine. Rasulallah “Aişe” diye cevaplıyor. Ondan sonra kim sorusuna ise “Onun babası” diyordu.

Okuduğum birçok kaynakta Hz.Aişe’nin üstünlüğü konusunda çok gereksiz zorlamalar olduğunu gördüm. Öncelikle üstünlük ölçüsü olarak Rabbimiz takva ölçüsünü koymuş ki bunu da ancak Allah bilir.

Değerli olan insanları üstünlük yarışına sokmaya gerek yok. Herkes hak ettiği değeri kendisinden alır. Hatice’de üzerine düşeni yaptı, Aişe’de. Sormamız gereken Hz.Aişe’yi Rasullullah’a sevgili yapan neydi? Neden Rasullullah Hz.Aişe’nin yanında daha fazla kalmak istiyordu? Sanırım Hz.Aişe’yi Rasulallah gözünde özel kılan şey Rasulallah’ı çok iyi anlaması idi. O peygamberin acısını, sancısını, sevincini, hüznünü paylaşıyordu. Değil mi ki her şey paylaştıkça azalır veya çoğalır. Bu paylaşım onu Rasullullah’a sevgili yaptı. Hz.Aişe’nin de Rasullullah’a olan sevgisindeki samimiyeti Rasulallah’ın vefatından sonra daha net görüyoruz. Hz.Aişe’nin hizmetçisi anlatıyor: “O Rasulallah’ın vefatından sonra Rasulallah’ın sevdiği şeylere bakmıyor. Onun hayatta iken sevipte yiyemediği nimetleri “O bunu severdi fakat hiçbir zaman doyası yiyemedi” diyerek ağlardı ve yemezdi. Sevgi bundan daha güzel nasıl ifade edilebilir ki?

Hz.Aişe annemiz kendisini açık ve net bir şekilde ifade ediyor olması kendisine olan öz güveninden kaynaklanmaktadır.

Hal dilini çok iyi kullanan annemiz Rasullullah’a olan ilgisini tavır ve davranışları ile çok güzel sergilediğini görüyoruz. Bir gün Hz.Aişe Rasullullah’a “Ya Rasullullah sen bir vadiye insen, orada iki çeşit ağaç bulsan üzerinde mahsulü olanı mı yoksa üzerinden mahsulü yenmiş olanı mı tercih edersin” diye sorar. Rasulullah “Üzerinde mahsulü bulunanı tabi ki” diye cevap verince Hz.Aişe “Ben işte o ağacım” diyerek kendisi ile kız olarak evlendiğini kasteder.

Rasulallah’ın diğer hanımlarına karşı kıskançlığı onu bazen üzer bazen meraklandırır. Rasullullah efendimiz Hayber Seferi dönüşü yanında Safiye annemizle dönüyordu. Hz.Aişe yola çıkarak kalabalığın içine dalıp Rasullullah ve Safiye annemize bakıyordu. Rasulallah kendisini fark etmesi üzerine “Safiye’nin güzel bir kadın olduğunu söylediler bende merakımı gidermek için geldim” diyor.

Rasulallah’ın ilgisini çekmek için birçok fırsatı değerlendiriyor. Hz.Aişe Habeşlilerin gösterisini Mescid-i Nebevi’nin avlusunda seyretmek ister. Rasulallah’dan bunu istemesi üzerine Rasulallah izin verir ve Peygamberin omuzlarına kollarını dayayarak uzun bir süre seyreder. Rasulallah bir iki sefer yeter mi ya Aişe demesine rağmen biraz daha ya Rasulallah diyerek süreyi uzatır. Ve daha sonra bu olayı şöyle anlatır: Aslında Habeşlilerin oyunu uzun süre seyredecek kadar ilgimi çekmiyordu. Fakat Rasulallah’ın ilgisini göstermek için uzun süre izledim. Rasullullah’a bunu ifade ettiğinde “Rasullullah ben bunu biliyordum fakat senin gönlünü hoş tutmak için bilmezlikten geldim” der. İşte ashabına, ailesine Rasulallah’ı sevdiren insani yönü o tüm insanlığa örnek ahlak abidesidir.

Hz.Aişe annemizi savaşlarda Rasullullah yanında olduğunu ve savaş esnasında askerlere hizmet verirken görüyoruz.

İlme ve hizmete gönül veren bu annemiz her kadın gibi süs eşyalarına karşı olan ilgisi de dikkatimizi çekiyor. Mesela hayatında yaşadığı iki farklı olayında oluşmasına sebep olan unsur gerdanlığı olmuştur. Teyemmüm ayetinin inişine sebep olan olay, bugün inananlara hala acı veren hadise; İfk Hadisesi.

Allah’ın koymuş olduğu sınırları çok iyi kavrayan bu annemizi gece Rasullullah ile beraber saatlerce gece namazı kıldığını görüyoruz. Ve Rasulallah başını Hz.Aişe’nin dizine koymuş vaziyette uyur iken Aişe annemizin gözlerinden Allah korkusundan bir damla yaş peygamberimizin yüzüne düşer. Rasulallah gözelerini açar ve “Neden ağlıyorsun ey Aişe” diye sorunca Aişe annemiz “Ya Rasullullah o son günün korkusundan ağlıyorum. Düşünüyordum da acaba sen o gün bana yardımcı olabilir misin?” diye sorunca “Ey Aişe vallahi üç yerde senin için bir şey yapamam: Sıratta, mizanda, hesapta.

Fakat insan olmanın özellikle kadın olmanın gereği kendi odasında cariyeler şarkı söyler Aişe annemizde onları dinler. Hatta birinde babası Ebubekir cariyeler şarkı söylerken üzerine gelir, Aişe annemizi azarlar. Sedirin üzerinde arkasını dönmüş uzanan Rasullullah “Bırak onu ya Ebubekir” der. Bu örnekte Rasulallah’ın insanlara dünya ve ahiret arasında nasıl denge kurduğunu görüyoruz. Kendi takvasını eşi de olsa dayatmıyor.

Rasulallah vefat ettiğinde Aişe annemiz çok gençti. Rasullullah ile dokuz sene evli kaldı. Rasullullah efendimiz vefat edince Hz.Aişe annemizin odasına defnedilir. Bu oda üç kişiliktir. Hz.Ebubekir vefat ettiği zaman Rasulallah’ın yanına gömülmek istediğini söyler ve buraya defnedilir. Daha sonra Aişe annemiz Hz.Ömer’in de bu isteğini duyunca kendi yerini de Hz.Ömer’e verir.

Rasulallah vefatından sonra Hz.Aişe annemiz 47 yıl daha yaşar. Medine’de yatsı namazından sonra vefat eder. Kendi vasiyeti üzerine hiç bekletilmeden toprağa verilir. Ebu Hüreyre’nin kıldırdığı cenaze namazının ardından hemen o gece binlerce insanın katılımıyla Cennet’ül Baki mezarlığına defnedilir.

 

[flamingo]

teşekkürler..

 

[elif20]

Rica ederim

 

[KraLiçe]

Allah'ım böyle eşler nasip etsin hepimize.
En azından hiçbi zaman o kadar olamasakta örnek almamız bile yeterlidir.
Paylaşım için Allah razı olsun elifcim çok teşekkürler.

 

[elif20]

Cümlemizden inşallah rica ederim