çanakkalede kurtuluş savaşıyla ilgili yapmış olduğum bi araştırma sırasında insanın tüylerini ürberten ağlatan hikayelerden sadece biridir bu anlatacağım....
kurtuluş savaşı sırasında nöbet bekleyen mehmetçiğin ortalığın durgun oldugu bi zamanda banyo yapması gerekiyormuş fakat nöbet yerini bırakıpta gidemiyomuş... Derken gecenin bi vakti karşıdan birinin geldiğini görmüş ve silahı gelen şahsa dogrultup kim oldugunu sormuş...Gelen yaşlı bi kadınmış...mehmetçikle konuşmaya başlayan kadın mehmetçiğe 'sen yorulmuşsundur oğul git bi banyo yapta gel ' der mehmetçikte bunun üzerine "vatanı kim bekleyecek ana " der kadın mehmetçiye" sen banyo yapıp gelinceye kadar ben vatanı beklerim oğul gözün arkada kalmasın" der bunu üzerine mehmetçik koşar adımlarla banyo yapmaya gider... o sırada nöbet yerlerini teftişe çıkan komutan askerin yerinde olmadıgını farkeder. yavaşça askerin nöbet tuttugu yere doğru gider... o sırada askerin tüfeğinin havada olduğunu fakat etrafta kimsenin olmadığını görür.silahı almaya çalışır fakat başaramaz... en sonunda kılıfından çıkardığı tabancasıyla tüfege iki el ateş eder.derken tüfek yere düşer. komutan orada nöbet tutan askerin bulunmasını ister.askeri aramaya çıkan askerlerden biri gördügü manzaraya inanamaz.nöbetçi asker kalbinin üstüne aldığı iki kurşun yarasıyla olduğu yerde uzanmaktadır...
görüyorsunuz ya bu vatanın hala bekleyen bekçileri var üstelik biz bunu hayattayken bile yapamıyorken....
kurtuluş savaşı sırasında nöbet bekleyen mehmetçiğin ortalığın durgun oldugu bi zamanda banyo yapması gerekiyormuş fakat nöbet yerini bırakıpta gidemiyomuş... Derken gecenin bi vakti karşıdan birinin geldiğini görmüş ve silahı gelen şahsa dogrultup kim oldugunu sormuş...Gelen yaşlı bi kadınmış...mehmetçikle konuşmaya başlayan kadın mehmetçiğe 'sen yorulmuşsundur oğul git bi banyo yapta gel ' der mehmetçikte bunun üzerine "vatanı kim bekleyecek ana " der kadın mehmetçiye" sen banyo yapıp gelinceye kadar ben vatanı beklerim oğul gözün arkada kalmasın" der bunu üzerine mehmetçik koşar adımlarla banyo yapmaya gider... o sırada nöbet yerlerini teftişe çıkan komutan askerin yerinde olmadıgını farkeder. yavaşça askerin nöbet tuttugu yere doğru gider... o sırada askerin tüfeğinin havada olduğunu fakat etrafta kimsenin olmadığını görür.silahı almaya çalışır fakat başaramaz... en sonunda kılıfından çıkardığı tabancasıyla tüfege iki el ateş eder.derken tüfek yere düşer. komutan orada nöbet tutan askerin bulunmasını ister.askeri aramaya çıkan askerlerden biri gördügü manzaraya inanamaz.nöbetçi asker kalbinin üstüne aldığı iki kurşun yarasıyla olduğu yerde uzanmaktadır...
görüyorsunuz ya bu vatanın hala bekleyen bekçileri var üstelik biz bunu hayattayken bile yapamıyorken....
