Ufukta günün kızıl çiçeği açmak üzere
Vaktin rahmine sabahın çiy tanesi düştü az önce
Gecenin toprağında saklı ışıktan tohumlar başlarını uzatıyor
Şimdi hatırla ki,
sen de bir zamanlar yokluğun karanlığında yitiktin
Unutulmuşluk toprağına gömülü bir tohumdun
Kimsenin adını bilmediği,
hatırını saymadığı bir yetimdin
Hatırla ki, unutulmuşluğun toprağında
Rabbin seni unutmadı
Rabbin seni sahipsiz de bırakmadı
Rabbin seni yokluk gecesinden varlığının ufkuna eriştirdi
Taze bir bahar gibi gün yüzüne çıkardı bedenini
Ete kemiğe bürüdü ruhunu
Gülden tebessümler giydirdi yüzüne
Simdi seher vakti
Göz kapaklarının ardından kaç
Gafletin gecesinden uyan
Aç gözlerini sehere
Aç kalbini Rabbine Uyan
Uyan, yan ve an seni hiç unutmayan Rabbini
Güneş ufukta yükselmeden, sen dualar ufkuna yüksel
Herkes unutsa bile seni unutmayan birileri var
alıntıdır
