Senden V a z g e ç t i m...

[Rüya Perisi]

Arkadaşlar bu konudaki yazıların hepsi alıntıdır.

 

[Rüya Perisi]

İçinden çıkamadığım yollarda geçer oldu vaktim. Ve ben senden çıkıp başkasına gittiğime inandıkça sana geri döner oldum. Meğerse senden başkasına gidemezmişim de kendimi kandırıp uyanır olmuşum.
En büyük rüyamken en geniş gerçeğim olmuşsun.

Ertesi günün sabahında ne olacağını bilmeden harcadığım vaktimdin. Bir an mutlulukla hayal kurarken o anın sonunda ağlar oldum. Göz yaşlarımı kurulamaya bile mecalim kalmadı.
En büyük sevincimken en acılı göz yaşım olmuşsun...

Bir gün beni sevmen için dua ederken duamın sonunda vazgeçer olmuşum senden. Bir an sağlığını umut edip caymışım sonra.. Rüyalarımdan bile korkup sadece iyiliğini düşünmüşüm de birden alışmışım sızına.
En büyük sevgimken en güçlü nefretim olmuşsun...

Senin için her şeyden vazgeçip beklemişim günlerce aylarca. Güneşin doğuşuna şahitlik edip batarken sadece seni düşünmüşüm de bir yerde pes edip batmak istemişim senin için.
En büyük gücümken en onursuz utancım olmuşsun...

Her yaptığını aldığın her nefesi savunurken ve hep arkandayken harcamışım bir avuçluk onurumu. Her söze karşı savunmuşum seni de yüzsüz kalmışım. Utanmamışım hiç sövmüşüm yüzüne.
En büyük yandaşımken en büyük düşmanım olmuşsun... Gözyaşlarını silmek için beklemişim gecelerce sabaha kadar senin derdin için gözyaşı dökmüşüm deben mutsuzken sen dinler olmuşsun. Sonra sebepsiz yoktan yere vazgeçmişsin benden.
En büyük dostumken en kimsesizinden hiç olmuşsun... Kim olduğunu kim olacağını çözemedim daha ama nolur acısa da yaralarım ağlasam da gecelerce; bir önceki iyilik için sen sabret bana kol kanat ger yalnızlığıma.

ve sen sen ol sakın
..gitme..
aLıntıdır

 

[Rüya Perisi]

Bu gece havada bir tuhaflik varhüzün var;yine yoksunrüzgar daha soguk esiyor bu gece.
Bu gece hüzünlü siirleri yazabilirimyildizlarla dolu gece titresirken uzaklardayildizlar gibi uzaklardasinmenekselerin boynu bükük bu gece.

Ne çikar sevgim seni tutamadiysasen yoksan yildizlar yok artik!


Bu gece hüzün yagiyor sarkilardan misralardan böyle gecelerde bir baska özlüyorum senisicakligini özlüyorum.



Böyle gecelerde duyumsadim seni kollarimdasarkilar söylüyor gece rüzgarlari uçsuz bucaksiz ****üzünün altinda.



Ne çikar sevgim seni tutmadiysasen yoksan geceler yok artik!


Bu gece hüzünlü siirleri yazabilirimsana seni anlatmaya çalistigim dizelerde kaybolurumuzaklarda oldugunu düsündükçeaskim haykirabilirim yildizlara.

Sen yoksan duygular yapayalnizne çikar sevgim seni tutamadiysasen yoksan duygularim yok artik!

Bu gece en hüzünlü siirleri yazabilirimne zaman ****üzüne baksam seni görürümne zaman ****üzüne baksam çok uzaklardasinseninle duyarim issiz gecenin sessizliginiseni sensiz sevgilere sigdirmaya çalisirimoysa hiçbir seye sigmazsin.Anlatmaya çalisirim satirlarda seni sensizgönlüme düsen dizelere seni yazarimçimenlere çig düsercesinene çikar sevgim seni tutamadiysasen yoksan çimenler yok artik!


Bu gece en hüzünlü siirleri yazabilirimher sabah seni ararim papatyalar arasindagönlüm rüzgarlarini ariyor simdi.Kim bilirsimdi nerede oksadigim saçlarinya gözlerin yine öyle masum mu bakiyorkirpiklerinde yine rüzgarlar geliyor mu içimi rahatlatanyine seninle her mevsim bahar mine çikar sevgim seni tutamadiysasen yoksan mevsimler yok artik!


Bu gece en hüzünlü siirleri yazabilirimher aksam hava kararincasenden sonra bir hüzün çöker içime yavas yavas insan ne acilara dayanirmis megersimdi hayallerde kaldi yüzünrenkleri soldu çiçeklerinsenden sonra hayallerim yapayalnizsanki dünyadan herkes göç etti.

NE ÇIKAR SEVGIM SENI TUTAMADIYSASEN YOKSAN HAYALLERIM YOK ARTIK!!!

 

[Rüya Perisi]

Son kurşunu da geceye sıkıyorum
Ve gidiyorum
Nereye gittiğimi bilmeden
Belki yanına geliyorum
Belki senden çok uzağa gidiyorum
Belki adını bile bilmediğim şehirlere gidiyorum

Boş ver beni düşünme
Ben ayyaş sokaklarda
Boş boş gezen berduş bir adamım
Şiir yazardım eskiden
Şimdi şiir nedir bilmiyorum
Çünkü o zaman sen yanımdaydın
Sen beni sevmesen bile yanımdaydın
Bu bile bana şiir yazdıracak ilhamı veriyordu
Sen olmadığında gözlerini düşünürdüm
Bu bile bana yetiyordu
Ama şimdi gözlerin ne renk onu bile unuttum
Adımı unut dediğin gün var ya
Gözlerimi unut dediğin gün var ya
İşte o gün intihar ettim
Ama çok şansız bir adamım
Ölmeyi bile beceremiyorum
Son anda yetiştirmişler hastaneye
Gözümü açtığımda sen karşımdaydın
Sana git diyemedim
Sen gittikten sonra
İsyan ettim kadere
Hastaneden kaçtım
Bir uçurumun başında elimde
Sigaram ve yanımda bira şişeleri
Bu gece ölene kadar içmek istiyorum
O günü unutamam
Çünkü o gün sen beni
Yaşarken öldürdün
Çünkü o gün sen ölüm fermanımı imzalamıştın
Bana unut dedin
Benim seni unutmamam için
Benim ölmem gerekiyordu bunu bilemedin
Ben artık sevmem kimseyi
Çünkü 2. kez yıkılmaktan korkarım
Ölmeyi denesem olmuyor
Sen vur diyorum onu da
Sen yapmıyorsun
Anlıyacağın öldürmüyor aşkın
Ömür boyu süründürüyor
Kadere kaç defa isyan ettim
Ama olmuyor
Öldürmüyor bu sensiz gecelerde beni
İsyanım var desem de olmuyor

 

[Rüya Perisi]

Farzet ki bu aşkı yaşamadık seninle
Farzet ki hiç bir geceyi paylaşmadık ikimiz
Farzet ki saçlarını bile hiç okşamadım

Hadi git gözlerime baka baka git
Hadi git hayatımdan çıka çıka git
Hadi git yüreğimi yaka yaka git
Şairler ağlamaz gülüm şairler ağlamaz

Farzet ki unutulmuş bir şairim köşe başında
Farzet ki hiç bir şiirimi sana yazmadım
Farzet ki hiç bir şarkımda adını bile anmadım

Hadi git sevdiğimi bile bile git
Hadi git bir kalemde sile sile git
Hadi git hiç üzülme güle güle git
Şairler ağlamaz gülüm şairler ağlamaz

Farzet ki bir kum tanesiyim sahilde
Farzet ki bir çakıl taşıyım yol kenarında
Farzet ki boş bir kibrit kutusuyum ellerinde

Hadi git üzerime basa basa git
Hadi git umutları asa asa git
Hadi git hiç konuşma susa susa git
Şairler ağlamaz gülüm şairler ağlamaz

Fazet ki yokum artık
Farzet ki öldüm
Farzet ki ismsiz bir mezarım dağ başında

Hadi git saçlarında bir tel bırakmadan git
Hadi git avucumda bir el bırakmadan git
Hadi git baş ucumda bir gül bırakmadan git
Şairler ağlamaz gülüm şairler ağlamaz

 

[Rüya Perisi]

"Şimdi söyleyeceklerimi yuttum
Yüreğim konuşsun harf harf…"



Ey dudaklarına sirayet etmiş son(ları)baharı silemediğim

Sen beni yüreğimin cümlelerini sıvamış dudaklarımı “ suskunluğa” teyemmüm etmekle suçlamaktasın ? Yoksa gözlerindeki hayat rengini yüreğimdeki ölümle süslenmekle mi itham etmektesin ? Belki de beni çoktan gitti bilmektesin belki de başka yüreğin terini silmekte görmektesin. Beni nerde kimin huzurunda el pençe divan durmuş düşünsen de ben anı yerdeyim. Suskunum ya içindekileri okur gibiyim..

 

[Rüya Perisi]

Gittiğin gün yumruğumu vurduğum
duvarla yüz yüzeyim şimdi
bu şehir
ayrılıkların en kötüsünü yükledi gençliğime


ve sen bana
dayanılmaz bir bekleyiş bıraktın
bitmiyor

yine eylüle denk gelmişti firarın
sararmış bir mevsimde unuttun beni
ben gözlerini sakladım odamda
gülüşünü hapsettim ömrüme
gülüşün ki şimdilerde uykumu yokluyor

 

[Rüya Perisi]

Oysa ne güzel geçip gidiyordu günler sensiz sessiz
Alıştırıyordum kendimi yokluğuna unutuyordum tam da seni
Ama sen gene yaptın yapacağını
Tuhaf olan neydi bu masalda çözemiyorum bir türlü

Dur bir düşüneyim

Bir kadın bir adam
Kadın adama aşık adam da kadına
Ortada bir çok engel
Kadın engelleri aşmaya hazır adam çekingen
Kadının dilinde bir çok söz adam suskun
Kadının gözünde durmayan göz yaşları adam hüzünlü
Adam gider kadın kalır
Kadın bekler adam dönmez
Kadın hala sever adam daha da çok sever
Kadın bekler adam dönmez
Umutludur kadın "sevgi varsa herşey düzelir" der
Hiç birşey düzelmez
Bir sabah ansızın bir sesle uyanır kadın
İçinde tarifsiz bir acı yüregi yangın yeri

Adam ölür kadın susar
Herşey biter
Sevgi inanç güven umut hayat
Kadın beklemeyi bırakır
Adam sonsuzluğa karışır


Kadın unutmaya çalışır yaşananları ama yapamaz
Koca bir depremden çıkmış şehrin sokaklarına döner yüreği
Enkaz altında kalır tüm inandıkları
Kadın sessiz sedasız aglar durur bir köşede
Ona dair tüm umutları bitmiştir
Bilir ki sevdigi adam hiç bir zaman dönmeyecektir
"Tamam" der kadın "unutmak zamanıdır şimdi"
Ve adam
Bir sözle bir şarkıyla bir kokuyla hep hatırlatır kendini kadına

Ve işte o anlardan biri daha
Radyo da Barış abinin o meşum şarkısı
"Nasıl kıydın kendine gülbebegim"
Barış abi söylüyor kadın aglıyor
Sokaktan yaseminlerin kokusu geliyor
Yaseminler kokuyor kadın hasrete bulanıyor
Telefonun ucun da eski bir dost eskilerden bahsediyor
Kadın eskileri topluyor

 

[Rüya Perisi]

Kadavradan ibaret bir gövde
İmlası bozuk bir cümle..
Bir de aramızdaki büyüyen özlem..

Biliyorum gelmeyeceksin...
Ne sen olabileceğim gözlerinin dibinde..
Ne ben olabileceksin yüreğimin terinde..
Ama...
Bir cümle olduk biz..
Anlatım bozukluğuna meyal verdik ise de
Sevgiye dair alıntılanmış
En anlamlı söz olduk biz..
Bizden doğma mutluluğu var ettik
Sevda sağnağında...
Bizden olma bir fincan umudu tazeledik
Hayat çaydanlığında...

 

[Rüya Perisi]

Ey kirpiklerinden sağdığım gökkuşağı yedi rengi

Hüzünbaz hüzünleri unut..Ayak diblerine kök salmış siyah’ı da ..Koş yeni demlenmiş yürek demime..Sokul ve mevzilen gözlerinde kuruttuğum kirpiklerime..Şarkılar sustu biliyorum..Söz sırası bizde..Mutluluğumuzdan alıntı birkaç çift umudumuz var dudaklarımıza ördüğümüz..Erişmese de ellerimiz ellerimize bir yolumuz var özleminde yürüdüğümüz..Sana kaç gel demiyorum..Biliyorum hakkım değil bu..Bırak kanlı bir savaşın içinde geçsin ömrümüz..Çilekeş bir sonbahar yaprağına özensin gözlerimiz..Aynı tende aynı gölgede yürümese de mavi düşlerimiz aynı sevdanın ıslak cümlelerinde büyüsün adımız..İlintilensin kokun Cennnetle bize aidatlansın ayrılık...Ne fark eder ki..Ben sendeyim...Sen bende...Bükülse de cümlelerimiz sökülse de alfabemiz biz bir cümleyiz..Sen ve ben...İki harf bir cümleden ibaret mutluluk...

Mutluluğuma umudumu bağışlayan

Biliyorum özlem kör topal zamanlarında ilerliyoruz..Sen benden uzakta ben senden ırakta yürümekteyiz..Dışı düşsüzlüğe gebe kalmış bir sabahın koynunda boyun bükmekteyiz..Bazen gözlerimiz nemlenmekte bazen de özlem aramıza perdelenmekte..Ama bırakmak yok sevgili..Mutluluk umuda gark olmuşsa artık dönüş yok bu yoldan..Ölüm ölümümüzü öldürmeden gitmek yok sevgili..Bırak ellerinden içmeyeyim bir bardak suyu..Bırak gözlerinde sabahlamasın yüreğim..Uzaklarda bana ait bir cümle ol yeter..Koynumda sonbaharları kurban edemesen de bırak yanımda hep umut ol yarınlara...

Sığlığıma / içimdeki yalnızlığa bir dirhem hayatı aşılayan

Sus..Dikenli telleri dudaklarına getirip kanatma yaralarını..Kavuşmamanın ızdırabına kanıp içme hüznün şerbetini..Bak kör bir yüreğe sevgiyi öğretiyorsun..Büyüyor içimde ölen bir çocuk..Yarım değil cümlelerim..Mutluluk fiilinden umut deryası cümleler kuruyorum mavilere..Rüzgarı omuzlarıma alıp bulutlara yeni göç yolları buluyorum..Biliyorum her yol sana...Biliyorum her söz sana..Evet zor yaşadıklarımız..Zifiri bir karanlık ilerlediğimiz bir ölüm kalım savaşı göğsümüzden sildiğimiz..

 

[Rüya Perisi]

İmkansıza düşen bir sevda gülü
Gece ki o bana yar
Ben o'na sevdalı .
Bilirmisin sen geceyi
Gecelerde yalnızlığı
Sonrasında sessizliğin ötesinde
Bir o yana bir bu yana
Kıvrıl dur işin yoksa
Bir başına bir sevdanın
Tüm yükünü sırtlamak
Keşke yanımda olsaydın
Artık demiyorum bunu
Yanımda olmayacağını bildiğimdendir .

Yarim oldu geceler
Bir başka baharlar bana yetmiyor
Gittin gideli yüreğimde
Bir sen vardın hala da sen varsın
Sensizliği düşünmez oldum
Yoksun ama ben senle mutluyum
Yoksun ama
Sen bendesin
Yar olan geceye seni yazdım
Seninle senli sensiz herşeyi yazdım
Gece ben
Ben gece oldum ....

Bir kayıp var ömrümde...
o kayıp yüreğimin sevdasıdır...
Onuda aldı gitti benden...
Olsun hayat bu..Canımız sağolsun ...........

 

[Rüya Perisi]

Aşkın Hikayesi
Bir zamanlar

bütün duyguların üzerinde yaşadığı bir ada varmış:
Mutluluk

Üzüntü

Bilgi ve tüm diğerleri

Aşk dahil.

Bir gün

adanın batmakta olduğu

duygulara haber verilmiş. Bunun üzerine hepsi adayı terk etmek için sandallarını hazırlamışlar.Aşk

adada en sona kalan duygu olmuş çünkü mümkün olan en son ana kadar beklemek istemiş.Ada neredeyse battığı zaman

Aşk yardım istemeye karar vermiş. Zenginlik

çok büyük bir teknenin içinde

geçmekteymiş.Aşk

"Zenginlik

beni de yanına alır mısın?" diye sormuş.Zenginlik

"Hayır

alamam.Teknemde çok fazla altın ve gümüş var

senin için yer yok." demiş.Aşk

çok güzel bir yelkenlinin içindeki Kibir'den yardım istemiş. "Kibir

lütfen bana yardım et!"

Kibir "Sana yardım edemem

Aşk. Sırılsıklamsın ve yelkenlimi mahvedebilirsin." diye cevap vermiş. Üzüntü yakınlardaymış ve Aşk yardım istemiş: "Üzüntü

seninle geleyim." Üzüntü "Of

Aşk

o kadar üzgünüm ki

yalnız kalmaya ihtiyacım var." Mutluluk da Aşk'ın yanından geçmiş; ama o kadar mutluymuş ki Aşk'ın çağrısını duymamış. Aşk

birden bir ses duymuş. "Gel Aşk! Seni yanıma alacağım..."Bu Aşk'tan daha yaşlıca birisiymiş. Aşk o kadar şanslı ve mutlu hissetmiş ki

onu yanına alanın kim olduğunu öğrenmeyi akıl edememiş. Yeni bir kara parçasına vardıklarında

Aşk'a yardım eden yoluna devam etmiş. Ona ne kadar borçlu olduğunu fark eden Aşk

Bilgi'ye sormuş: "Bana yardım eden kimdi?" Bilgi "O

Zaman'dı" diye cevap vermiş. "Zaman mı? Neden bana yardım etti ki?" diye sormuş Aşk. Bilgi gülümsemiş:

"Çünkü sadece Zaman Aşk'ın ne kadar büyük olduğunu anlayabilir"

 

[Rüya Perisi]

GÖZLERİNE İHTİYACIM VAR...

Yine bir akşam üstü... Ve ben yine bulutlarla beraber çay içiyorum... Az şekerli. Aylardan ekim. Üç gün sonra dolunay çıkacak. Hava birazcık serin gibi. Senin yanımda olmanı istediğim akşamlardan birisi işte. Her akşamki gibi yine boş ve yine sabaha gebe. Sanki kar yağacakmış sanıyorum. Birazcık serin dedim ya işte bu serinlik sadece bu akşama özgü bir serinlik değil. Temmuz dada böyleydi hava benim için. Seni arıyorum. Belki biraz sana sarılır ısıtırım kendimi diye düşünüyorum. Sen yanımda olsan belki şubat ta bile yalınayak gezebilirim. Şubat bile üşütmez beni yanımda olsan. Hatta mart bile bir şey yapamaz. Eminim. Sen yanımda olsan deniz kenarına bile giderim seninle. Deniz donmuş bile olsa sen yanımda olunca bana bir şey olmaz bilirim. Ben kardan adam yapmaya bayılırım. Ama kardan adam yaparken hiç sabır edemem. Biran evvel olsun da bitsin diye acele ederim. Hele o en son havucu burun olarak takmak yok mu işte o bitiriyor beni. Kömür ile göz ve dudak yapıp ona gülümsemeyi öğretmek bir başka haz benim için. Tabi birde boynumdaki kaşkolu üşümesin diye onun boynuna dolamak sanki birisine büyük bir iyilik yapmışım hissini verir bana hep. İşte sadece o zamanlar sevmem ben güneşi. Zaten ben üşümesin diye ona kaşkolumu vermiştim niye doğuyorsun aptal güneş.Sen yanımda olsan seninle de kardan adam yapardık. Ama o zaman ben hiç acele etmezdim. Ne kadar uzun sürerse sürsün beklerdim. İsterse hiç bitmesin. Beklerdim. Bir daha ki kışı bile beklerdim sen yanımda olsan. Sen yanımda olsan bu sefer havucu kardan adamın burnuna takmazdım. Seninle beraber oturur kıtır kıtır yerdik. Bize okulda öğrettiler. Havuç gözlere çok iyi gelirmiş. Hep öyle derdi zahide öğretmen. Zaten benim de senin gözlerine ihtiyacım var. Onlara iyi bakmam lazım. Her gün bir havuç yerdik seninle. Sırf gözlerine iyi gelsin diye. Biliyorsun benim senin gözlerine ihtiyacım var. Sonra kardan adamın gözlerini ve dudaklarını yapardık. Ben gözlerini yapardım sende dudaklarını yapardın. Dudaklarını sen yaptığın içinde gülümsemeyi öğretmek sana düşerdi. Eminim ona çok iyi öğretirdin gülümsemeyi. Aynı senin gülüşün gibi sımsıcak gülerdi biliyorum. İyi öğretirdin. Sen yanımda olsan kaşkolumu sana verirdim. Nasıl olsa kardan adam gülümsemeyi öğrendi ya üşümez artık. Artık güneş bile çıksa üzülmem ben.Sen yanımdasın ya bir tane kardan adam daha yaparız güneş batınca. Güneş doğunca yine eritir onu. Biz bir tane daha yaparız. Sen yanımda olsan bu kez bulutlara hiç yüz vermem. Çayımı seninle içerim. Üç şekerli. Sen yanımda olsan beraber kız kulesine gideriz. Yok yok gitmeyiz. Üsküdar da bir rıhtım turu yaparız. Sonra kız kulesini uzaktan uzağa şöyle bir süzeriz. Tam karşısına oturup uzun uzun bakarız. Yok yok uzun uzun bakmayız. Uzun uzun bakarsak gözlerimiz yorulur. Biliyorsun benim senin gözlerine ihtiyacım var ya onları fazla yormayız. Zaten daha çok gezecek yer var. Sonra .... Sonra nereye gidelim ? Sonrasına sen karar ver canım. Biliyorsun sende söylemiştin ya nereye gittiğin önemli değil kiminle gittiğin önemli diye... Sen yanımda olsan nereye olursa oraya giderdim

 

[Rüya Perisi]

Gitmek mi zor yoksa kalmak mı?Geride kalmakmış zor olan
Giden otobüsün soğuk camına başını yaslayıp

gözyaşlarını akıtmak değil...
Gidenin ardından ağlayarak el sallamakmış zor olan...
Zor olan geleceğin getireceği kaygılarla sıkışan bir yüreği taşımak değilmiş göğüs kafesinin altında...
Hasretin ateşiyle yanan bir yüreği gözyaşlarının vuslat masalıyla avutmaya çalışmakmış zor olan...
gittiğin yerin en tenha postanesinden üç beş satırlık iyi haber namesi atmak değilmiş zor olan
Zor olan her sabah pencerenin önünde postacının gelişine kurmakmış saatleri...
Başını alıp

kendini alıp

anıları valize koyup mavilere gitmek değilmiş zor olan...
Zor olan herşeye rağmen

kendine rağmen

yaşama rağmen inadına kalmakmış...Gitmemekmiş...
Beklendiğini bilmek

beklenmek değilmiş zor olan...
Asıl zor olan beklemekmiş...
Ben kolayı seçmişim bugune kadar...
Şimdi ise en zoru yaşıyorum...
Seviliyor ve bekliyorum...

 

[Rüya Perisi]

ellerimin arasından kayıp gidiyor hayat....kendimi avutmak için bulduğum herşey bir süre sonra anlamsız geliyor....birşeyler biterken yanı başında neyle avuna bilir ki insan...

kendimce oyunlar buluyor

sıkılıyorum bir süre sonra

kitaplar hiçbirşey anlatmıyor yada kendimi dinlemek canımı sıkmaktan başka birşeye yaramıyor....


sense bir yerlerde kendine duvarlar örüyorsun....biliyorum ki ne kadar ararsam arayayım yanına gelebiliceğim bile kapı bulamayacağım...kendine duvarlar örüyor ve bizi dışarıya bırakıyorsun...


olsun diyorum

ördüğün duvarları maviye boyuyorum....çiçekler
ekiyorum dibine

büyümüyorlar...mavilerim soluyor

sen susuyorsun...ben ölüyorum...

kendime yalanlar uyduruyorum

kendim bile inanmıyorum....oyunlar buluyorum sıkılıyorum durmaksızın birşeyler bitiyor içimde...


sana sorduğum soruların hiçbir cevabı yok sonunnda duymayı beklediğim...sadece sesini özlediğimden...

ellerimin arasından kayıp gidiyorumkendim bile tutamıyorum kendimi....ama olsun ben sana elimi uzatıyorum kurtar diye değil

sadece dokunmayı özlediğimden sana....


senden başka bir nedenim yok.

SENİ SEVİYORUM...

duy diye değil....


sadece kendime hatırlatmak için söylüyorum....

 

[Rüya Perisi]

belki de "bırak" diyememenin acısı ve sıkıntısı ile yazılmış satırlardı.
hep terk edilmişlik içinde yaşamanın...
sancılar ile yoğrulmuş bir kalbin ve kuşatılmışlık duygusunun pençesinde...
kanayan iç yaralara eşlik eden gözyaşlarının ıslattığı bir beden ile...
belki de ölüme rıza göstermenin ayrılık yerine... ayrılamayarak.

ayrılamayarak seni çeken girdaptan

kapana kısılırcasına köşe ve bucaklara...
ruhumda ağır ****l yorgunlukları

hülyalarımda sis yoğun bulutlar.
dönmese dünya bu sabah hiç olmasa...
hiç olmazsa birgün geç olsa akşamlar.

ve bir yitik zaman bulsam seni sevebileceğim kadar...
seni görebileceğim an olsa her an yavaş yavaş
ellerim mesafesiz sana ulaşsa...

belki de "bırak" diyememenin acısı

belki içimde hep kanayan YÜREK SIZISI.

 

[Rüya Perisi]

Çığlıklarımı atıp havaya

suya

toprağa..
Ortalığı harabeye çevirip

Bir de özümü akıta akıta yerlere
Vazgeçiyorum ben...
Çekip alıyorum ömrümü senden...
Son heceler çıkıyor dilimden
Çiçeklerimin tümü soldu
Ne su kaldı bende

ne nefes..
Vazgeçiyorum ben...
Sığınıp gecelerime gidiyorum senden...
Son yalvarışları alıp götürüyor rüzgâr
Duyasım yok...inanasım hiç
Ki ben üşür(d)üm bu rüzgârda

Ben üşür(d)üm yokluğunda..
Vazgeçiyorum ben...
Kışlıkları geçirip üstüme yitiyorum senden...
Ve bitti!!!
Sona erdi tüm zamanlar
Düştü son yaprağı ağacın..
Yere eğilip alamıyorum bile...ne acı
Her eğilişinde nefessiz kalır mı insan?
Kalırmış...
Nefessizlik nasıl batar etine

ciğerine
Nasıl ıszlatır

nasıl kanatır içten içe
Bilirim...
İşte bu yüzden

Tüm bu bildiklerim yüzünden..
Son sözleri esirgeyerek senden...
Vazgeçiyorum ben bu eziyetten...

 

[Rüya Perisi]

Sadece sana..

Ben cok geceler yıprattım

cok yangınlar atlattım

sondurmedi hic bir kuvvet sana olan yangınımı

buzullarda uyandım sana benzemedi senin gülüşünün serinligine

ey ask simdi sorsam soylermisin nerde kiminle yada hangi yalan gamzede

kime agliyorsun?
senin gidişinin ardına milyonlarca kelime yazdi şairler

hiçbirisi anlatmadı senin giderken bıraktığın izleri..
yokluğunda ne mi yapıyorum? sadece susuyorum yalnızlığıma..
beklemiyorum artık gece yarılarını

gündüzleri de isyanımı demliyorum..
sorma beni tanıyanlara

haberimi alma

gelme sakın sokağıma

kapıma varma

giderken kapattığın kapılar; açılmaz sevgili..
pişmanlık duyma ihanetinden

keşkelerin de olmasın benim yüzümden.
Hem sen beni hiç sevmedin ki…

 

[Rüya Perisi]

-Saçlarımı toplayınca mı daha güzel

salınca mı?
+ Topla hayatım.
- Ama Demet toplayınca gıdığımın çıktığını söyluyor. Daha kilolu gözüküyormuşum.
+ Gıdığın benim için problem değil;
ama hava rüzgarlı ve saçlarının açarsan kokun etrafa yayılır...
Bu akşam katil olmak istemiyorum.

{Beşerler..}

 

[Rüya Perisi]

Afedersiniz ...
Ben sizi üşüyorum .
Elleriniz cebinizde yα hαni

merαkındαyım

Siz rüzgαrın yαri misiniz ?
Gözlerimi bαğlαdı

Ne çok tebdil - i suretiniz . . .
Evvel solumdαn geçmişsiniz

el yordαmıylα seçilmiyor ki αşk bilesiniz !
Gittiniz sonrα . Ve lαkin " özleyerek dönmek için " dediniz .
G / özlediniz ne çok

gel ( e ) mediniz . . .
Siz en çok t / uzαktαn g / özlemeyi mi bilirsiniz ?
Ah efendim bir bilseniz

İçimde ne çok değer / sizsiniz . . .

Züleyhα Çαy