Nereden nasıl başlayayım bilmiyorum. 6 aydır evliyim. Kayınvalide nişanlılık dönemimde manevi olarak çok yalnız bıraktı. Aynı şekilde ailedeki diğer üyeler de öyle. Eşimle ikimiz çalışıyorken her şeye ikimiz koşturduk, maddi ve manevi en ufak detaylarla biz ilgilendik. İş çıkışlarını hafta sonlarını o kadar dolu, yoğun ve tempolu geçirdik ki. Çoğu şey için benim ailem yardımcı oldu diyebilirim. Kayınvalide ve ailesi ise ev tamamen dizildikten sonra evi görmeye gelip yiyip içip hizmetlerini alıp gittiler. Kayınvalide sanki komşunun eviymiş gibi pek çok şeyi ilk kez gördü.
Evet kayınvalide hiçbir şeye karışmadı, belki pek çok insanın istediği şeydir. her şeye karışacağına böyle uzak olması daha iyi diye düşünülebilir. Sadece böyle kalsaydı ben de tolere edebilirdim ama değil. Kendisi hiçbir şey yapmıyorken bir de çok fazla beklentiye giriyor. Mesela sürekli benim sessiz oluşum, aileye yabancı gibi duruşumdan bahsediyor. Onu bu durum çok rahatsız ediyor. Bununla alakalı nişanlılık döneminde de tartışmalar yaşandı. Ama kendi istediği kişilik dışında aksi olunca tahammül edemiyor.
Ben kendi çevrem ve ailemin yanında çok konuşkan, neşeliyimdir. Onların yanında böyle olmama dair bir özeleştiri yapamıyorlar. Neden ben diken üstündeyim acaba onlar mı neden oluyor diyemiyorlar ve beni suçluyorlar.
Aynı şekilde eltimde de bu durum var. Karakter olarak çok hırslı biri. Bakışlarıyla, iğneleyici söylemleriyle bile hep ben merkezci bir tarafı var. Hani bazı insanlar vardır, hep ben ben der, diğerleri iyi olsun istemez, öyle bir tip maalesef.
Ben kendisine bir süredir mesafeliyim. Çünkü nişanlılık dönemimde tüm koşturmacalarımı, eş ailesi ile yaşadığımız tüm sorunları bilmesine rağmen bir gün bile telefon açmadı. Aksine ben hastalıkta sağlıkta bayramda seyranda aklınıza gelebilecek her şey için kendisini aradım. yakın zamanda kardeşimin çok ciddi bir hastalığı çıktı, onun için de arayıp sormayınca ipler koptu. (biliyormuş hastalığı) Aramak sormak zorunda mı? hayır elbette değil. ama eğer biz bir aileyiz, sen benim kardeşimsin, çok yakın arkadaş olacağız gibi cümleleri ilk tanıştığımız zamandan beri sadece insanların içinde söyleyip birebirde kalınca böyle zamanlarda bile hiçbir şey yapmıyorsa orada art niyet arıyorum. bana en başından bunları söylemese ya da kendisi için arayıp sorulma beklentileri olmasa yine tamam derim. benim kardeşimin hastalığından sonra oğlunun küçük bir estetik operasyonu oldu. onun için trip attı, evime gelmedin diye. düşünün özgüveni.
her neyse toparlayacak olursam ilgisiz, takdir, sevgi göstermeyen bir kayınvalide var. kayınvalidenin birkaç kere elti ağzıyla konuştuğuna da şahit oldum. mesela kayınvalide eşime mesaj attı. oğlu operasyon oldu diye evine gidin vs. eşim gereksiz dedi geçiştirdi. birkaç gün sonra bu sefer elti ağzından birebir aynı cümleleri duydum. nişanlıyken yine eltimin bir hastalığını bilmiyordum kv bana mesaj atmıştı, ara sor diye. bana söylenenler eltiye mi söylenmiyor, kv ne yapıyor. amaçları ne? ben çözemiyorum ve nasıl davranacağımı şaşırdım.
Evet kayınvalide hiçbir şeye karışmadı, belki pek çok insanın istediği şeydir. her şeye karışacağına böyle uzak olması daha iyi diye düşünülebilir. Sadece böyle kalsaydı ben de tolere edebilirdim ama değil. Kendisi hiçbir şey yapmıyorken bir de çok fazla beklentiye giriyor. Mesela sürekli benim sessiz oluşum, aileye yabancı gibi duruşumdan bahsediyor. Onu bu durum çok rahatsız ediyor. Bununla alakalı nişanlılık döneminde de tartışmalar yaşandı. Ama kendi istediği kişilik dışında aksi olunca tahammül edemiyor.
Ben kendi çevrem ve ailemin yanında çok konuşkan, neşeliyimdir. Onların yanında böyle olmama dair bir özeleştiri yapamıyorlar. Neden ben diken üstündeyim acaba onlar mı neden oluyor diyemiyorlar ve beni suçluyorlar.
Aynı şekilde eltimde de bu durum var. Karakter olarak çok hırslı biri. Bakışlarıyla, iğneleyici söylemleriyle bile hep ben merkezci bir tarafı var. Hani bazı insanlar vardır, hep ben ben der, diğerleri iyi olsun istemez, öyle bir tip maalesef.
Ben kendisine bir süredir mesafeliyim. Çünkü nişanlılık dönemimde tüm koşturmacalarımı, eş ailesi ile yaşadığımız tüm sorunları bilmesine rağmen bir gün bile telefon açmadı. Aksine ben hastalıkta sağlıkta bayramda seyranda aklınıza gelebilecek her şey için kendisini aradım. yakın zamanda kardeşimin çok ciddi bir hastalığı çıktı, onun için de arayıp sormayınca ipler koptu. (biliyormuş hastalığı) Aramak sormak zorunda mı? hayır elbette değil. ama eğer biz bir aileyiz, sen benim kardeşimsin, çok yakın arkadaş olacağız gibi cümleleri ilk tanıştığımız zamandan beri sadece insanların içinde söyleyip birebirde kalınca böyle zamanlarda bile hiçbir şey yapmıyorsa orada art niyet arıyorum. bana en başından bunları söylemese ya da kendisi için arayıp sorulma beklentileri olmasa yine tamam derim. benim kardeşimin hastalığından sonra oğlunun küçük bir estetik operasyonu oldu. onun için trip attı, evime gelmedin diye. düşünün özgüveni.
her neyse toparlayacak olursam ilgisiz, takdir, sevgi göstermeyen bir kayınvalide var. kayınvalidenin birkaç kere elti ağzıyla konuştuğuna da şahit oldum. mesela kayınvalide eşime mesaj attı. oğlu operasyon oldu diye evine gidin vs. eşim gereksiz dedi geçiştirdi. birkaç gün sonra bu sefer elti ağzından birebir aynı cümleleri duydum. nişanlıyken yine eltimin bir hastalığını bilmiyordum kv bana mesaj atmıştı, ara sor diye. bana söylenenler eltiye mi söylenmiyor, kv ne yapıyor. amaçları ne? ben çözemiyorum ve nasıl davranacağımı şaşırdım.