_emos_
Daimi Üye
Kötü karakterli bir genç varmış. Bir gün babası ona
çivilerle dolu bir torba vermiş. " arkadaşların ile tartışıp
kavga ettiğin zaman her sefer bu tahta perdeye bir çivi çak"
demiş.
Genç, birinci (ilk) günde tahta perdeye 37 çivi çakmış.
sonraki haftalarda kendi kendine kontrol etmeye çalışmış ve
geçen her günde daha az çivi çakmış. Nihayet bir gün gelmiş ki
hiç çivi çakmamış. Babasına gidip söylemiş. Babası onu yeniden
tahta perdenin önüne götürmüş. Gence "bugünden başlayarak
tartışmayıp kavga etmediğin her gün için tahta perdelerden
bir çivi çıkart (sök)" demiş.
Günler geçmiş. Bir gün gelmiş ki her çivi çıkarılmış. Babası
ona "aferin iyi davrandın ama bu tahta perdeye dikkatli bak. Artık
çok delik var. Artık geçmişteki gibi güzel olmayacak" demiş.
Arkadaşlarla tartışıp kavga edildiği zaman kötü kelimeler söylenilir.
Her kötü kelime bir yara (delik) bırakır. Bir çatal bir arkadaşlara
(bu cümle anlaşılmıyor) sokabilirsin ve çıkartabilirsin, Arkadaşına
bin defa kendisini affettiğini söyleyebilirsin ama bu delik aynen
kalacak(kapanmayacak). Bir arkadaş ender bir mücevher gibidir.
Seni güldürür yüreklendirir sen ihtiyaç duyduğunda yardımcı olur
seni dinler sana yüreğini açar" demiş.
