Vazgeçemeyeceksin!
Kabullenmek çok zor, biliyorum. Çok zor, kendinle yüzleşmek! Seçimlerinin yanlış olduğunu ve bedellerini ödediğini anlamak, algılamak, zor iş! Ama vazgeçmeyeceksin!
Vazgeçemeyeceksin!
En kolayı karşındakini suçlamak, verdiğin emekleri anlamadığını söylemek kolayı. Onun suçlu olduğunu, bu ilişki için saçını süpürge etmene rağmen seni bıraktığını, aldattığını, üzdüğünü söyleyebilirsin.
Hep düzelecek diye umut ettiğini, hep ona şans verdiğini, her seferinde affettiğini anlatabilirsin. Aslında bunların arkasına saklandığını görmelisin.
Neden inatla mutsuz olduğun bir ilişkiyi yaşamaya devam ettiğini sorgulamak, kendinle karşılaşmaktır. Kendine yakalanmaktan nasıl korkar insan, bilirim ama yüzleşeceksin!
Her yaşananın bedelini ödetmeye, intikam almaya, öfkeyle yaşamaya meyillisin. Hırsın ve nefretin içinde sulandıkça, bir ağaç gibi kök salarak büyüdüğünü bilmelisin. Ne yaşandıysa bir sebebi vardır; bazen sen izin vermişsindir, bazen sadece gerçeklerle yüzleşmekten kaçmışsındır, bazen öğrenmen gereken derslere o kişi vesiledir. Bu nefreti bir kenara koyup, hayatına devam edeceksin!
Aşk senin düşmanın değildir. Yanlış kişiyi seçtiysen, yanlış ilişkileri devam ettirdiysen, suçu aşka yüklemeyeceksin. Aşka karşı nasıl duruyorsan, bu hayata bakışındır; görecek, anlayacak ve sevmekten vazgeçmeyeceksin!
Dolu dizgin seviştiğin geceleri, aşkla çarpan kalbini hatırla; bunları yaşarken iyiydi de, acısı mı zor geldi? Biraz durup düşüneceksin.
Hayat hep sana bunu yapacak; önüne seçenekler çıkaracak, sen de tercih edeceksin. İyisi ve kötüsüyle bu yaşam senin; sebebini anlamasan da hak ettiğini göreceksin. Bir sevda seçip yaşıyorsan, bedelini de aslanlar gibi ödeyeceksin!
Yorgan gitti, kavga bitti! Yaşanan yaşandı, giden gitti! Elbette canın yanacak, ardından gözyaşı dökeceksin. Sonra kalkacaksın ayağa, hayat yolculuğuna geri döneceksin. Farkına varacaksın dünyanın, aşkın, yaşamın; nefes aldığın her an için şükür ederek büyüyeceksin.
Veya sürekli mızmızlanarak, içinde nefret bileyerek, mutsuz olarak ömrünü çürüteceksin. Kopacak hayatla, insanlarla bağların, zaman su gibi akacak, bir kaybeden olarak öleceksin
Kabullenmek çok zor, biliyorum. Çok zor, kendinle yüzleşmek! Seçimlerinin yanlış olduğunu ve bedellerini ödediğini anlamak, algılamak, zor iş! Ama vazgeçmeyeceksin!
Vazgeçemeyeceksin!
En kolayı karşındakini suçlamak, verdiğin emekleri anlamadığını söylemek kolayı. Onun suçlu olduğunu, bu ilişki için saçını süpürge etmene rağmen seni bıraktığını, aldattığını, üzdüğünü söyleyebilirsin.
Hep düzelecek diye umut ettiğini, hep ona şans verdiğini, her seferinde affettiğini anlatabilirsin. Aslında bunların arkasına saklandığını görmelisin.
Neden inatla mutsuz olduğun bir ilişkiyi yaşamaya devam ettiğini sorgulamak, kendinle karşılaşmaktır. Kendine yakalanmaktan nasıl korkar insan, bilirim ama yüzleşeceksin!
Her yaşananın bedelini ödetmeye, intikam almaya, öfkeyle yaşamaya meyillisin. Hırsın ve nefretin içinde sulandıkça, bir ağaç gibi kök salarak büyüdüğünü bilmelisin. Ne yaşandıysa bir sebebi vardır; bazen sen izin vermişsindir, bazen sadece gerçeklerle yüzleşmekten kaçmışsındır, bazen öğrenmen gereken derslere o kişi vesiledir. Bu nefreti bir kenara koyup, hayatına devam edeceksin!
Aşk senin düşmanın değildir. Yanlış kişiyi seçtiysen, yanlış ilişkileri devam ettirdiysen, suçu aşka yüklemeyeceksin. Aşka karşı nasıl duruyorsan, bu hayata bakışındır; görecek, anlayacak ve sevmekten vazgeçmeyeceksin!
Dolu dizgin seviştiğin geceleri, aşkla çarpan kalbini hatırla; bunları yaşarken iyiydi de, acısı mı zor geldi? Biraz durup düşüneceksin.
Hayat hep sana bunu yapacak; önüne seçenekler çıkaracak, sen de tercih edeceksin. İyisi ve kötüsüyle bu yaşam senin; sebebini anlamasan da hak ettiğini göreceksin. Bir sevda seçip yaşıyorsan, bedelini de aslanlar gibi ödeyeceksin!
Yorgan gitti, kavga bitti! Yaşanan yaşandı, giden gitti! Elbette canın yanacak, ardından gözyaşı dökeceksin. Sonra kalkacaksın ayağa, hayat yolculuğuna geri döneceksin. Farkına varacaksın dünyanın, aşkın, yaşamın; nefes aldığın her an için şükür ederek büyüyeceksin.
Veya sürekli mızmızlanarak, içinde nefret bileyerek, mutsuz olarak ömrünü çürüteceksin. Kopacak hayatla, insanlarla bağların, zaman su gibi akacak, bir kaybeden olarak öleceksin
