Yağmur yağıyor sehre.
Yalnızlığımız alabildigince, gittikçe bu sehirde sarıyor bizi. Gönlümüz, bu bahar aksamlarında tutuyor sokakları. Caddeler sırılsıklam olmus, gönüller henüz bahar çiçeklerini açmadı. Yagmur yagarken kuslar da uçmuyor/ uçamıyor. Yeniden ve yerden yükselen çocuk seslerine asina kulaklar, çinisiz kaldı.
Yagmur yagıyor sehre ve sehir yagmura kosuyor.
Gözler vardır, köse baslarını bekler: Yalnızların ve bekleyenlerin mekanıdır oralar. Acılar tınlar yüreklerin ta en ücra köselerinde. Tez eller bizden daha önce varır varmamız gerekenlere. Hep beklemekle geçer ömür düçâr. Sonra kosmak gelir içimizden yagmur yagarken. Sehir tutar bizi. Sehre yagmur yagar, yagmura sehir.
Yagmur yagıyor
ıslanacaksın iliklerine
kadar çırılçıplak.
Sessizlige yagıyor yagmur.
Tut ki tütsü gibi boynumuzda tasıyıp insanlıga sundugumuz acılarımız yagmurda yok oldu. Tut ki sehir yoktu. Yoktu o simalar, dostluklar.
Zaman çok fazla geçti burada. Yagmur da yagıyor. Yorgunluguma bagısla. Sessizligime ve yalnızlıgıma bagısla. Köse basları alıkoydu beni, köse baslarına bagısla. Zamana bagısla. Bir kere geri kalmaya gör alıskanlıklardan. Nice tez eller vardi sana. Belki de bir ben varamadim.
Yagmur yagıyor sehre ve sehir yagmura kosuyor.
Tut ki yeniden baslıyoruz hayata. Tut ki ben yoktum.
Ne zaman baslamıstık yasamaya? Ne zaman karsılasmıstık ilkin? Ilk sözümüz neydi? Inan onu bile hatırlayamıyorum. Unutkanlıgıma bagısla. Ama hatırlıyorum o gözleri, yüzü, sesi… Inan hatırlayamadım hala ilk sözü. Ama hatırlıyorum çocuklugunu, masumlugunu. Ne kadar çabuk ilerledi zaman.
Yagmura sehir yagıyor.
Veda vakti gelıyor yagmura. Boğmadan sehir bizi ve biz alısmadan buralara çekip gitmeli. Çocuk sesleri gelmez oldu. Yagmur sehirden ayrılmaz oldu. Göz çanakları kaldıramaz oldu omuzlardaki yükü.
“Acılar tınladıkça bende
Hep seni seslendirir.”
Kosun, alabildigince hızlı kosun sehirden. Yagmur yeniden geliyor. Bulutlar karardı. Sesler hızla kesildi buralardan. Araba klaksonları aniden sustu, lambalar söndü. Süratle kosan, kosarken tökezleyip düsen, düsünce can acısıyla bagıranlar vardı sehirde gözleri kanlı.
Yagmura sehir yagıyor. Yagmur sehre yagıyor.
“Ne çok acı var.”
alıntı
