Bazen içimi ısıtan güneşim...
Bazen bitmek tükenmek bilmeyen umudum,
Bazen ümitsizliğim oluyorsun...
Bazen de yüreğimdeki yarama tuz basıp, içimdeki beni öldürüyorsun...
Bazen ise yarama merhem olup, canıma can katıyorsun...
Yüreğinde bir cümlelik yerim var mı?
Yoruldum artık yar…
Canım acıyor, içim kanıyor bu ikilem beni öldürüyor...
Yakma canımı, içimi acıtma...
Bırak yaram kabuk tutsun daha fazla kanatma...
Bir yüreğe iki sevgi sığar mı? Yar söyle
Bir yürek sevgiyle dolup taşarken ikincisini alırmı?
Bırak beni, kendimi yakan bir ateşim artık...
Dokunma bana kendinide yakma benim ateşimle...
Yapma yar bırak beni...
Eziyet etme bu bedene, bırak çekileyim köşeme...
Gömüleyim suskunluklara, benden geriye yaralı bir yürek, suskun bir beden kaldı...
Yüreğim sende kaldı kır gitsin ey yar...
Kırık, dökük bir yürek cansız bir beden taşıyorum artık yar...
Bırak beni, yakma canımı, içimi acıtma....
Bırak suskunluklara bürüneyim...
Susuyorum…
Alıntı