Aşklar sadece daha iyiyi umut etmeyi değil, onu yaşatmak için çaba göstermeyi de öğretirler. Aşkı sıradan şeylerin tutsağı yapmak, onun tutkusunu almak onu sonsuza kadar yitirmek demektir. Gerçek sevgi, kimin daha karlı çıkacağını düşünmeden sevmektir.
Engellere, üzerinden aşılacak fırsatlar olarak bakarsak sadece çözüm bulmakla kalmayız, kendimizin "genel sorun çözme" yeteneklerini de artırırız. Sevgi yetişmek için en verimli toprağı sunar bize. Sevgi eski yaraları açmak değildir; onları kapatmaktır. Ayağa kalkıp yaşamaya devam etmek demektir.
Kalp; tutkularımızın yaşadığı yerdir. Çok narindir, kolayca kırılır, ama inanılmaz derecede esnektir. Kalbi aldatmaya çalışmanın anlamı yoktur. Onun yaşaması bizim dürüstlüğümüze bağlıdır. Yaşam sevgiyle de korkuyla da yürütülse her zaman bir serüvendir. Korku yaşamın sınırlandırılması, sevgi yaşamın özgürlüğe kavuşturulmasıdır.
Derdin ne kadar oturmuş, durumun ne kadar umutsuz, yanlışın ne kadar büyük olduğu hiç fark etmez. Sevgiyi yeteri derecede anlamak hepsini yok edecektir.
Olgun insan pek çok yol, pek çok çözüm ve pek çok sonuç olduğunu bilir. Sevgi kusursuzlukta ısrar etmez. Ama kim olduğumuz ve nasıl davrandığımız arasındaki önemli ilişkiyi fark etmemizi gerektirir. Ne kadar akıllı yada duyarlı olursa olsun herkesin yanlışlık yaptığını ve
her halde de yapmaya devam edeceğini görüp bilmek rahatlatıcı bir şeydir. O halde neden kusurlarınızı kabul edip rahatınıza bakmıyorsunuz?
Kendilerine inananlar ve yaşadıkları ana güvenenler yaşamı en keyifli bulanlardır. Bunlar geçmişin pişmanlıkları değil, anıları depolayacak bir yer olduğunu ; geleceğin korku değil umutla dolu olması gerektiğini
öğrenmişlerdir. Ve bizim sadece günümüze ihtiyacımız vardır.
Sevmekle geçen bir yaşam; asla sıkıcı olmayacaktır.
"SENİ SEVİYORUM" demekten asla bıkmayın ve sakınmayın.
Sadece kalp için hasat zamanı yoktur. Sevgi tohumu sonsuza dek yeniden ekilmelidir.
alıntı
Engellere, üzerinden aşılacak fırsatlar olarak bakarsak sadece çözüm bulmakla kalmayız, kendimizin "genel sorun çözme" yeteneklerini de artırırız. Sevgi yetişmek için en verimli toprağı sunar bize. Sevgi eski yaraları açmak değildir; onları kapatmaktır. Ayağa kalkıp yaşamaya devam etmek demektir.
Kalp; tutkularımızın yaşadığı yerdir. Çok narindir, kolayca kırılır, ama inanılmaz derecede esnektir. Kalbi aldatmaya çalışmanın anlamı yoktur. Onun yaşaması bizim dürüstlüğümüze bağlıdır. Yaşam sevgiyle de korkuyla da yürütülse her zaman bir serüvendir. Korku yaşamın sınırlandırılması, sevgi yaşamın özgürlüğe kavuşturulmasıdır.
Derdin ne kadar oturmuş, durumun ne kadar umutsuz, yanlışın ne kadar büyük olduğu hiç fark etmez. Sevgiyi yeteri derecede anlamak hepsini yok edecektir.
Olgun insan pek çok yol, pek çok çözüm ve pek çok sonuç olduğunu bilir. Sevgi kusursuzlukta ısrar etmez. Ama kim olduğumuz ve nasıl davrandığımız arasındaki önemli ilişkiyi fark etmemizi gerektirir. Ne kadar akıllı yada duyarlı olursa olsun herkesin yanlışlık yaptığını ve
her halde de yapmaya devam edeceğini görüp bilmek rahatlatıcı bir şeydir. O halde neden kusurlarınızı kabul edip rahatınıza bakmıyorsunuz?
Kendilerine inananlar ve yaşadıkları ana güvenenler yaşamı en keyifli bulanlardır. Bunlar geçmişin pişmanlıkları değil, anıları depolayacak bir yer olduğunu ; geleceğin korku değil umutla dolu olması gerektiğini
öğrenmişlerdir. Ve bizim sadece günümüze ihtiyacımız vardır.
Sevmekle geçen bir yaşam; asla sıkıcı olmayacaktır.
"SENİ SEVİYORUM" demekten asla bıkmayın ve sakınmayın.
Sadece kalp için hasat zamanı yoktur. Sevgi tohumu sonsuza dek yeniden ekilmelidir.
alıntı
