her satırına dokunarak okuduğum kitabı
şimdi seni hatırlatıyor diye
yarıda bırakıyorum
yarıda bırakıyorum geceyi
sabah olmalı ve güneş
kendini bilmez sakinliğiyle gelmeli yine
bu gece kan kaybedecek ruhumsu kaybedecek haritadaki deniz
kaldı ki biz;herşeyi konuşmuştuk seninle
şu saatten sonra kimin hayatına heyecan olabiliriz ki
kimi uzun uzun dinleyebiliriz
herşeyi unutup
yeniden birine dokunmaya kalksak;
üzgünüm;
parmak izleriyle dolu tenimiz..
Alıntıdır..
