Pazar ayininin sonunda rahip haftalık vaazını şöyle bitirdi, "Demek ki, Tanrı adına ne yapmamız lazım ?
Düşmanlarımızı affetmemiz lazım.
Şimdi, bu sohbetimizden sonra,aranızdan kaçı düşmanlarını affetti ?"
Cemaatin yarıdan fazlası elini kaldırdı.
Rahip sorusunu yeniledi...
Bu kez hepsinin elleri havadaydı, en öndeki yaşlı teyze hariç.
Rahip sordu
"Bayan Neely Hayırdır ? "Düşmanlarınızı affetmek size bu kadar mı zor geliyor ?"
"Düşmanım yok ki !" dedi bayan neely, o titrek ve sevimli haliyle!...
Cemaatten uğultular, şaşkınlık nidaları yükseldi,rahip devam etti.
"Oooo! Bu gerçekten inanılmaz güzel bir şey! "Kaç yaşındasınız bayan neely"
"Yüz sekiz"
Cemaat ayağa kalkıp gözyaşları içinde alkışlamaya başladı...
"Bayan neely,lütfen, şöyle yanıma gelirmisiniz? Yavaş yavaş, aman dikkat...Hah! tamammm. Lütfen burdan cemaate bu işin sırrını söyler misiniz? "Nasıl oluyorda insanın 108 yıl gibi Uzun bir ömür zarfında hiç düşmanı olmuyor?"
Yaşlı kadın küçük ve titrek adımlarla rahibe sırtını döndü cemaate baktı..
"HEPSİ ÖLDÜ ŞEREFSİZLERİN..."