İlk bakışta, bir çocuğa yapılabilecek en büyük eziyet gibi görünüyor. İki yaşındaki bir çocuk, kaybolmaması için sokak lambasının direğine zincirlenmiş halde duruyor.
Ancak ailesi, bunun çocuğu kaybetmemek için en iyi yöntem olduğunu savunuyor. Pekin'de çekçek sürücülüğü yapan baba Chen Chuanliu, yolcularını şehrin neredeyse tamamına götütürken, engelli anne de, yol kenarındaki çöpleri topluyor.
O zaman bu da normal.
Elini tutarsin cocugunun gezdirirsin. O zaman engelli cocuklarida zincirlesinler. Kiskanc kocalar eslerini baglasinlar eve oraya buraya gitmesinler. Ben ise giderken cocugumu baglayayim biryere. Böyle sey mi olurya. Cocugum 1 yasinda, yeni yürümesini ögrendi. Elini biraktigim zaman her yere merak edip kosuyor ama ben pesinden bir dakika ayrilmiyor. Cocukta olsa onunda özgürlügü var. Herkesin kendi düsüncesi. Ben ailemden görmedim. Etrafimda da görmedim. Görürsem de yadirgarim.
Eşime gösterdim sen izin verirmiydin böyle birşeye diye. Evet, takardım oldu. Sonra neden dedim...
Sonuçta zaman eskisi gibi değil. Güvenli değil artık hiçbir yer dedi. Kalabalık yerlerde takarım. Sonradan kafam ağrıyacağına dedi. Aslında mantıklı; ama ben hala takmam
Siz alternatif cözüm olarak sormadiginiz icin soruyu, bende öyle cevap yazdim.benim ikizlerim daha bebek,ama çok hareketliler,tek başıma bakıyorum ve daha büyük çocuğu olan annelere soruyorum işte...bir gün büyüyecekler ve dışarı yanlız çıkmam gerekicek..Onlarla...çözüm aklıma gelmediği için şimdilik mantıklı geliyor bana bu aparat..bu aparat olmadan tek başına çıkıldığında nasıl alternatif çözüm olur onu sormuştum,ama sorduğuma da pişman oldum...
