Günaydın Aşkım

[Angelina]

Umutlarim Mavi



Yüzüyor,
Teknelerle yarisan yunuslarin gölgesinde,
Kiyidan kiyidan.
Birseyler söylemek ister gibi,
Küçük balik...

Nedendir bu kaçisin,
Kimdendir?
Ne söyleyeceksen söyle,
Açik açik...

Yüzüyor mavi umutlar altinda,
Dans parçaciklari.
Yüzüme, asude sularin çirpinisi vuruyor
Can çekisen korkularla.
Inciniyor düslerim.
Kesfedilmeyi beklerken,
Süslü çakil taslari.

Nadasa birakilmis toprak gibiyim,
Git simdi,
Benimle oynama küçük balik.

Yorgunluk çöküyor omuzlarima.
Alnimdan sicak terler süzülüyor.
Baktikça, buzullari özlüyorum.

Kâbuslar yasatiyor kizgin günes,
Araliksiz,
Yürüyen bir felâketi andirmakta.

Bilmem ne derler senin dilinde,
Sikisip kaliyorum,
Orta yerinde cehennemin.
Ninemin deniz kizi masallari,
Düsüyor bir kirmizi, bir sari.
Umutlarim......
Maviye.....
Dönüsüyor

 

[Angelina]

ŞİİR VE SEN
Habersiz bir yağmur gibi
Her gün yağıyorsun içime
Sevinçlerinde ucu ucuna yaşayan bir aydınlık
Bana çocukların sevdiği bir denizi
Önceliği uçurtmalara tanıyan gökyüzünü
Yön arayıcılarının kullanmadığı geceyi
Ve sadece yüzünden sevilen bir şehri getir
Yoksa gelmem sana
Ben aşkta önümü görmek isterim.

Bir an önce ikna et o karanfili
O şiirden çıkıp gelsin
Ve eleştirmenlere söyle
Edip Cansever türü bir incelik gösterip
İncitmesinler ölen şairlerin şiirlerini
Saygıdandır
Biraz bekle hele bir ustalar uyusun
Yoksa gelmem sana

Sıkıyönetimlerde yalnız başına dolaşan
Mahkemelerde tanıklığı kabul edilmeyen
Ve bir kibrit alevinde
İnce bir fikir gibi parlayan
Her şairi barındıracak bir şiirin içine girip de
Kapısını penceresini aralamadan
Gelmem sana

Şiir ve sen
Öylesine nazlı ve duyarlısınız ki
Sol yanımda tarafsız bir orman
Sağ yanımda taraflı bir ağaç
Çağır beni
Derelerin denizleri görme düşü gibi
Al beni
Dışarısı yağmur
İçimde bir yaprak büyür gibi

 

[Angelina]

YİTİK
kaç kadın çözülüp giderdi
saçlarından uzamış kederleriyle
kaç kadın
çekip giderdi yaşamından gizlice
ve kaç gündüz gecenin yarısıdır
insan sevince
saçları örülmeye muhtaç kız nereye
nereye yaşamın ortasına tutturulmuş bu genç gülümseme
nereye bozkır yaşamları
kaç adam çekip giderdi yaşamından gizlice
ve kaç gece gündüzün yarısıdır
insan terkedilince

 

[Angelina]

YÜREĞİMİN ACEMİ ELLERİ
Yüreğinde yerini değiştirdiğin bir sevgiyle
Bahçelerinde evlerin dinlendiği o yerdesin
Bütün günahlarını biraraya toplayarak
Uzakların neden sinsi birer bıçak gibi
Durduğundan söz etmektesindir

Sen şimdi camların ardında buğulanan gözlerinle
Yağmura sarılacak kadar hüzünlüsündür
Rüzgara alışık kavak ağaçları gibi sessiz
Yüreğimin acemi elleri arasında
Ufalanan ekmek gibisindir

Bil ki bunlar bozkırca sezgilerden değildir
Birazdan başına üşüşür yıldızlar
Gecede ömrünü yarılayan kelebeklerin
kırılmalarını duyarsın
Eğer ağlayacaksan dilinin altına
bir ağaç parçası yerleştir
Güleceksen dudaklarını örtecek büyüklükte
bir bulut bulunsun yanında

Yerini yadırgayan bir ay dolanıyor gecede
Karanlık desen ölçülü salmış susmalarını
Aşkı utandıran bu hüzün de ne
Sen benim yüreğimin acemi elleri arasında
buğulanan ekmeğim değil miydin
Sen değil miydin
Bir çocuk yüzünden ekmeği öper gibi öptüğüm

Haydi ince ayarlanmış bir gülümseme seç dudaklarına
Çekip çevir şu karanlığı gözlerinle
Kaldır başını
Bak gökyüzüne
Gökyüzü dedikleri ilkel maviliğe
Mavilikte gizlenmiş bulut izlerine
Say ki bu bir rüyaydı
Say ki ben konuştum sen dinledin
Beni merak etme
Uzun ölümlerimi yarıladım bitmek üzere

 

[Angelina]

HER YERDE SEN VARSIN
Her şeyde seni görürüm,
her baktığımda sen varsın.
Lalesinde,gülünde
doğanın her güzelinde,
Yeşilinde,sarısında
pembesinde morunda,
Gönlümdeki bahçenin
çiçeğinde sen varsın.



Esmesinde rüzgarın,
sıcağında güneşin,
Rüyamdaki hayalin
gerçeğinde sen varsın.
Dalgasında denizin,
beyazında martının,
İçimdeki coşkunun,
derininde sen varsın.

 

[Angelina]

Kar Tanelerim
Sanki inadına yüzüme yağıyordu
Soğuk bir kış günündeki kar taneleri
Belki amaçları soğutmaktı beni senden
Belkide sadece birer saf kar tanesiydi onlar
Güneşin doğuşuna aldırmadan yağdılar
Arkadaşı rüzgar ve fırtına da ordaydı
Hepsi birlikte bana karşıtdılar sanki,
Evinize geldiğim o uzun yolda.
Kapınızda gene kar taneleri karşıladı beni
Artık usanmışlardı benden
Bu seferde yol verdiler içeri gir diye
Düşündüm, giremedim...
Kar taneleri hala beni bekliyorlardı
Ama başaramadım, yapamadım...
Kapıyı açınca gördüğüm, etkilendiğim
Yüzünün o tatlı güzelliğinden
Bir yabancı gibi arkamı döndüm sana
Belki beni tanıdın ama sende ses çıkaramadın
Utandım bu sefer, zili çaldığım için
O ince ve uzun yoldan tekrar geri döndüm.
Evimdeki sıcak sandığım odamda
Kafamı duvarlara vurmak istedim.
Pencereye vuran vuran kar taneleri gibi.
Sanki bana camı aç diye yalvarıyorlardı.
Peki ben nasıl yalvarıcaktım, nasıl?
Kafamı her vurduğumda duvara
Kar taneleri da sert vurmaya başladı cama.
Sanki beni engellemek için yanıp tutuşuyorlardı
Kendini camlara vuran o biricik kar taneleri...
Belki hatırlarsın, bazıları senin yüzünde hala
Eridiler ama serinlikleri hala cildinde.
Onlar benim kar tanelerim
Hepsi ruhumdan birer parça...
Yanağına konan her kar tanesi,
Belkide benim yerime öperdi seni...
Ama sen farkına bile varamadın.
Her zaman karlı havalarda dolaşır,
Yüzünü, gözünü ve dudağını
Öpen her kar tanesini çok severdin.
Tıpkı benim gibi...
Benimde yanğıma konan her kar tanesi
Sanki senin o sımsıcak dudakların.
Sanki sende bir kar tanesisin
Bulutlardan yüzüme düşen,
Her kar tanesi gibi beyaz,
Her kar tanesi gibi sevimli,
Her kar tanesi gibi serin,
Ama teksin yanlızca bir tanesin...
Hani ben kar tanesiyim demiştim ya;
Yalan değildi aslında!..
Belki anlayamayabilirsin ama
Yanaklarından bir kardan adam öpmeye kalkarsa
Tereddüt etme asla!
"O kesinlikle benim"
Bunu hiç unutma...

 

[Angelina]

SON MEKTUP
senden kalan son hatıraları yakacaktım
karar vermistim seni hayatımdan söküp atacaktım
işte o an elime mektubun geçti
kurumamıştı hala ıslaktı
göz yaşlarının damlalarıyla yazdığın son mektubundu bu
buselerinle süslediğin elvada şarkıları çalıyordu
tükenmiş bedenimin kulaklarında hala
yıkılmıştım artık bir daha doğrulmamasına..
hani yeminlerin vardı yazmıştın duvar taşlarına
hani sen bensiz bir an bile yaşayamazdın..
şimdi hiç bakmıyormusun duvar taşlarına
hiçmi yüreğin sızlamıyor
hiçmi bir şey hatırlatmıyor bu taşlar sana
VAZGEÇMİŞTİM;
gidip hepsini teker teker kazıyacaktım
ismini bir daha hiç ama hiç anmayacaktım
kızıpta okumadığım son mektubunu okuyuncaya kadar
seni olene kadar kalbimde saklayacagım
elvada canım ELVEDA...

 

[Angelina]

Bir duygu selinin içinde yuzuyorum,

Sen yoksun yanımda biliyorum...

Ama ben seni sensizken de yaşayabiliyorum.

Cunku seni cok seviyorum ....



Hayatın ne kadar kısa oldugunu da biliyorum.

Bu yuzden seni seviyorum ya...

Belki kisa bir ömür belki uzun olacak

Ama seni ömrüm boyunca sevecegim...



Bikarsın dedigini duyar gibiyim,

Seni sevdigimde 20 sindeydim,

Simdi seninle bir 30 sene gecirdim...

Geriye ne kaldı ki sevdigim...



Ben seninle yıllarımı dolu dolu gecirmisim

Daha ne isteyeyim sevgilim...

Halen kalbim seninle tanıstıgımız gunku gibi...

Hızlı atıyor ve kendini genc hissediyor...



Senin sevgin....

Ve

Sen.....



Sen yasatıyorsun beni.... anlasana bir tanem....

Ömrüm senin.....

 

[Angelina]

Hiç uğruna feda edebilecek bir çok şeyin olduğunu düşündüğün
bir sevdiğin oldu mu?...
Hayatında zevk aldığın ortamları sevdiğin için terk edip,
zevk alınabileceğin aslında o olduğunu hiç düşündün mü?...
Bunu hiç denedin mi?...
Aslında aşkın iki kişilik olduğunu
ve de ne yalnız,
nede ikiden fazla kişiyle yaşanamayacağını hissettin mi?...
Yanında olduğun anlarda kalbinin hızla çarptığını,
gövdenin kanatlanıp uçmaya çalıştığını,
içinin içine sığmakta zorluklar çektiğini fark ettin mi?
Üzdüğün veya üzüldüğün zaman
bir dağın dinamitlenerek üstüne yıkılmasını yaşadın mı?...
Gözlerinin içine baktığında
yaşanmış tüm gri şeylerin bir anda mavilere, yeşillere yerini bıraktığını
ve o gözlerin içinde kaybolabildiğini
ve en önemlisi kaybolmuşken kurtulmak istememeyi yaşadın mı?...
Ve onunla buluşmanın her defasında
sanki ilk yarışına çıkacak tay gibi
kıpır kıpır oldu mu yüreğin, bedenin ?
Her dokunuşunda
vücudundaki inanılmaz hislerin ve mutluluğun akıp bir nehir gibi
ona doğru gittiğini gördün mü?...
Yani yaşadın mı aşkı?...
Yaşadın mı sevdayı?...
Can cana, yürek yüreğe olabildin mi ?...
Eğer ki evetse tüm hepsine cevabın
şu anda bunları okurken bile vakit kaybediyorsun...
Aşkın için ben bunları boşa yazmış olayım ....
Varsın öle olsun...
Git ve yanında ol onun...
Bu hissettiklerin için
yıllarca kendini grilikler içine gömen nice insan olduğunu hatırla...
Üstüne toprak atıp bir daha silkelenemeyenleri düşün...
Aşk acısını değil
aşk mutluluğunu yaşa...
Yaşa ve yaşat...
İnsan ömründe belki sadece bir kez yaşanabilecek bu hisleri sakın erteleme...
Unutma...
Her şey ve herkes gelip geçicidir...
Hayatta herkes sendeler , düşer ve kalkar...
Ama hayatta yıkarsan vicdanın seni bırakmaz...
Ve hayatta yıkılırsan eğer
sürünmekten başka bir şey yapamazsın...
Yıkılmadan ve yıkmadan yaşa aşkını...
Sürüngen bir aşk olmasın seninkisi...
Başı dik ,
onur duyduğun
ve kendini bir değil iki hissettiğin bir aşk olsun...
Kimseden ve kimseciklerden korkmadan
sadece ve sadece mutluluk ve huzur için yaşadığın bir aşk olsun...
Eğer bunları ertelersen
sana AŞK OLSUN.

 

[Angelina]

BİTANEME
Bir tek seni sevdiğim doğruydu...
Ve bu doğru yüzünden hayatım yalana battı...
Sen beni dışladığından beri beni sevenlere bir hayalet hediye ettin...
Tepeden tırnağa aşka,tepeden tırnağa özleme batmış bir hayalet...
Kimisi senin beni beklettiğin kapıda beni bekledi.Seni beklemekten yorulur, onunla birlikte çekip giderim diye buralardan...
Ve ben en çok onların sevgisine inandım.En çok onlara derinden üzüldüm.
Ve hep merak ettim, karşılıksız ve onca yıl bir hayaleti nasıl böylesine
sevebildiler diye...
Dünyanın iyi bir yer olduğuna ve yaşamak için çok sebep bulunduğuna,
bu insanların bir hayalete duydukları o akıl almaz, o sonsuz sevgileri
yüzünden bir kez daha inandım...
Seni unutmak için başladığı her aşkı yine seninle aladatan bir
hayalete...
Seninle kendini, bütün düşlerini, çocukluğunu, yaşadığı bütün acıları aldatan bir hayalete...
Bir tek sana duyduğu sevgisi doğru olan,
bu yüzden bütün hayatı bir yalan olan hayalete.

 

[Angelina]

yeni bir gün..

Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için Giriş yap veya üye ol.

yeni bir kalp sancısı...
unutamıyorum mümkün değil...
nedenini bende bilmiyorum doğrusu..
sanırım hep seni takip etmekten...
elimde değil dayanamıyorum
bu acıya
yine bakıyorum resimlerine
anılar aklıma geldikçe Kaynakwh:

Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için Giriş yap veya üye ol.

üstüme ağır bir hüzün çöküyo
ben bu acıya dayanamıyorum...
senin sevgin beni iyice dengesiz yaptı
ne yaptığımı bilmiyorum..
bi gün senden nefret ediyorum..
bigün çok seviyorum..
düşünüyorum acaba içimdeki sevgimi yoksa senle bişey yaşayamamanın
verdiği acımı..
pişmanlık mı??
bilmiyorum
hiçbişey bilmiyorum
açtım müziğin sesini sonuna kadar..
Görüyomusun yine hüzünlendim..
işin en ilginç tarafı ağlayamıyorum...
değmez sana biliyorum
ama yinede kalbime söz geçiremiyorum...
kalbimi yönetemiyorum..
yapma sevme diyemiyorum..
sadece dayan ağlama kalbim
unutucaksın
geçecek hepsi diyebiliyorum...
geçecek geçecek buda...
sen benim bu sevgimi göremedin ya
sevmedi dedin ya
ne diyebilirim ki sana başka ??
sevgi neydi
sevgi herşeyiyle sevmek
değil miydi.

 

[Angelina]

Yoldakinin Hüznü

’’ bir kenti böylece bırakıp gitmek
içimde bir kaygı bin bir soruyla ’’



beni bir kurşunun kanatlarında
bulup koklayacaksın annem
hızarlar kıracak dalları belki baharlarını.
öyle sakin, kıpırtısız aydınlanacak gökyüzü


yüzünde sınırlı yaşam durgusu
yılları kanatırken defne yapraklarında
hep aynı türkümüz yalım yalım
aktüllere benzeyecek saçların annem


ben yangınlarında üşüdükçe anıların;
şu köşede koştursun isterdim haylazlığım
yani kırıyorken bir vazoyu
dağılıverseydi ortalığa tomurcuklar ve umut !



umudun ki çekip giden deli kuşlar,
her seferinden geç dönen bozcaada vapuru.
sen yorgunluğu görme yüzündeki yolcuların annem
larvaları dinle,asi çağanozları, başkaldırıyorumdur bu


çünkü isyanımda maviyecek hüzün
bir gülünç patlaması sarsıverdiğinde sokakları
kır rüzgarlarından topladığım
sevinçler göğerecek çay bardaklarında


zencefil kokuları onarırken bütün yaraları
bir çılgın çekiverecek anıları düşlerin ağı ile
belki o kız çocuğu salınıverecek
göziçi denizlerinde annem


tutun ellerindeki fırtınaya onun
avuçla kalbimi
ganimettir bu


yani benim hayata suskun annem
sil fotoğraflardaki gözyaşını
ki ürkmesin çocukluğum...






Devin Karaca

 

[Angelina]

kaldırımlar






taşlardan insan yaptılar
insanın üstüne elbise
bir işgaldi dediler halk olmak
kaldırımları vurdular ilk önce


alacalı kızlar gördüm
özgürlük dalından koparılmış
uçurtmalar kokladım gümüştepe’de
kanatları yakılmış


bir çift turna gökyüzünde
sıyırıp geçerken ormanı
resim yapıyor çocuklar
kırılan dalların hüznüne


üşüyor yağmurun sesi,
rüzgara hasret düşkünü burcugatlar
incinen bir rengi vardı gemilerin
ay sevincini bırakırken bulanık nehirler de


ben en çok
gidenleri özledim
kaldırımlarda
vuruldular her gece...




Devin Karaca

 

[Angelina]

ben seni çılgın ve uçuk bir aşığın her şeyi göze alması gibi sevdim

ben senin gülüşlerini sevdim gülüşlerinin içime serpilişini sevdim

senin sevdanı sevdim senin merhametini şefkatini sevdim

ben seni sevdim güzel gülüşlüm

seni kırlara götürcektim
elinden tutup..
saçlarına gelinciklerden taç yapacaktım
şimdi ise taç yapacağım gelincikler bana küstü küstü güzel gözlümKaynakwh:

Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için Giriş yap veya üye ol.

sen onu bize getiremedin dediler
Bidaha gelme buralara dediler
ya onuda getir yada kendin gelme dediler
bana bize onu getir dediler
bende dedim birgün mutlaka size getireceğim onu dedim

Ben seni sevdim güzel gülüşlüm

Seni bir deniz kıyısında gezdircektim
balıkları doyurcaktık
onlarada verdiğim sözü tutamadım
suyun yüzüne çıkmaz oldular
derinlere daldılar…
onlarda küstü bana güzel gülüşlüm
onlarada söyledim birgün gelecek getirecem sizin yanınıza dedim

Ben seni sevdim güzel gülüşlüm

ankara sokakları bana kırgın
hani bize onu gösterecektin diye
ankara sokaklarına bile söz verdim
ankara sokaklarına birgün mutlaka göreceksiniz onu diye ...

 

[Angelina]

Bir düşün içinde bir düş var
'Garip ötesi tuhaf bir durum' demişti
Ulaklara ağıt bir mesajında en son

Onüçüncü ayda
Haftanın sekizinci günü
Yağmurlu ve güneşli bir geceydi
Mucizen olmaya ramak kalmıştı ki
Gökkuşağının linç edildiği bir sabaha uyandım
Duygusallığına intihar süsü verdiğin
Suç üstü bir akşam vaktinde
Gözlerimi açıp,
Uykuya daldım tekrar...

Şimdilik sıkışıp kaldığım
Bu cinnet akşamının kabusunda
Gecenin kızılına boyadım saçlarını
Gelmeni bekliyoruz uyanmak için...

Yüreğim, titrek ellerinin arasında atarken
Biraz ıslak biraz da kırmızı
Düşünceli bir umut türküsü dolaşıyor kaldırımlarda
Eskilerden kalma...
Sana bıraktığım çiçeklerin,
Koklamadan bıraktığın
Kurumuş yapraklarından
Küçük bir gemi yaptım yüzdürüyorum
Derin denizlerimde...

Gözlerimde son bakışın kalmış
Bakamıyorum doymaya...
Bir isyanın eteğine dolayacağım gözyaşlarını
Devrilmiş cümleler anlatacak sana
Hasretimi mektuplarımda
Kırık dökük hatıralarla
Süsleyeceğim yatağımı
Damla damla akarken gün geceye
Bir yudum suda eritip saflığını
İlaç yapacağım yaralarıma
Kanayan yanlarımın üzerine sıcaklığını örteceğim...

saç tellerinden bir koleksiyon yaptım
Her renginden
Yastığımın altına sakladım
Arada bir ağlamak için...

Gelmeyeceksen eğer söyle
Uyandırmasınlar beni
Sensizliği yeterince haketmek için
Kilometrelerce geriye yürümem lazım

Senden öncesi öyle uzaktı ki artık
Anılarım bile yoktu sanki...

Nasıl hatırlıyorsam dünyayı seninle
Bırak öyle kalsın...

Hatırlayamadığım bir düşte kayboldum yeniden,
Gittiğini göremedim.

Görmeden de inanmam zaten...

Bu düşün içinde bir düş var!
Hadi uyandır beni de birlikte gidelim.



Tamer Kaç

 

[Angelina]

sEN ATEŞ OL BEN YANAYIM...

Gözlerin gözlerimde
Ben sana kurban olayım
Uğruna yorulayım
Uğruna yanılayım
İçimde fırtınalar
Rüzgarın olayım
Sesini sesime kat
Sesinde boğulayım

Sen ateş ol ben yanayım
Sen yaz ol ben ayaz kalayım
Uzasın gölgeleri şu ışıkların
Sen tutukla ben hükümlü kalayım

Tenim tenimde ben sana haldaş olayım
Bir yaprak gibi dalına sarılayım
Ahını ahıma kat sevdan olayım
Sesime bir düğüm at
Sesine tutunayım

Sen ateş ol ben yanayım
Sen yaz ol ben ayaz kalayım
Uzasın gölgeleri şu ışıkların
Sen tutukla ben hükümlü kalayım

 

[Angelina]

Yağmur yağardı biz ağlaşırdık
Kaldırımlar boyunca
Bir hüzün vardı sanki aramızda
Susardık ay batınca
Birden yüzün solardı
Birden gözün dolardı
Birden bırakarak ellerimi
Uzun uzun ağlardın

Yalan bu sevdalar
Yalan bu gözyaşları
Yalan bu ayrılıklar yalan
Solan bir çiçekten
Kırılan bir yürekten
Başka ne var elde kalan

Yıllar uzardı mahzunlaşırdık
Hasretin kollarında
Yollar tozardı kavuşamazdık
Dağların yangınında
Birden rüzgar eserdi
Birden efkar basardı
Birden sarsılarak bir dağ gibi
Fırtınalar Koparırdı

 

[ilk_nur]

emeğine sağlık

 

[Angelina]

Seni çok Sewdi

Dayandım yine özgürlüge
Ebediyetin en dibine
Rastladım aşk denilen şeye
Biliyorum ve aglıyorum hergece
Ebediyetin en dibinde
Dünyam sendin noldu
Ecel seni mi buldu
Ruhsuz olan bedenin yok oldu

Seni sewdigimi yazmıştım
Ellerini tutamamıştım
Nice göz yaşları akıtmıştım
İnce ince aktı kan damladı

Sen anlamadın sewgimi
Ezdin geçtin kalbimi
Vasiyetim seni görmekti
İnce ince dökülen kanların eseri
Yok oluyorum şimdi
Olsun ama bu derbeder seni çok sewdi.

 

[Angelina]

Aşka tutsak gülüşlerim -
Gözlerinle beni içtiğin günden beri ben
Okyanusta fırtınaya yakalanmış
Bir gemi gibi yalpaladım
Bir o yana, bir bu yana, yana, yana

Ne bir yol buldu dümenim, nede gözlerinden bir iz
Kayboldum bu maviliğin gölgesinde
Bir dalga aldı beni
Bir kasırga savurdu
Bir balık gülümsedi
Dişi bir martı yoldaşım oldu

Dudaklarını içtiğimden beri küpeştesi çatırdamış bir gemiye döndüm
Su aldım içime,
Balıkları aldım,
Yosun gözlerini,
Narin ellerini, saçlarını aldım
Bunlar da yetmedi, aşkını da aldım
Şimdi aşka tutsak gülüşlerim

Savruldum,
Dans ettim gözlerindeki dalgalarda
Ve bir ada çıktı karşıma, dağları ikili göz, göz kahverengi
Dağların etekleri sarımtırak boy, boy kahve ağaçları,
Palmiyeler kaplamış ada sahilini, yeşili üstünde son gördüğüm elbisen rengiydi,
Gökyüzü maviydi
Adanın çevresindeki deniz
En güzel yeşili,
En güzel maviyi,
En güzel kırmızıyı,
Sarıyı,
Kahverengiyi,
İçiyordu kainatın dudaklarından bir, bir
Gökkuşağının bütün renkleri burada hakimdi ve bu ada sendin!

Biletsiz ve kaçak bindim biliyorum
Vurdum kapıyı, daldım gözlerinden içeri şu yüreğim salkım, salkım
Sana hiç bir şey sormadım,
Ben böyleyim şaşırtırım, ansızın ve hiç beklenmemiş bir anda usul, usul sokulur
Ve aniden vururum yüreğinin on iki sinden
Sen ne yaparsan yap yüzde yüzdür isabet oranım,
Tuttum mu tutarım,
Çarptım mı çarparım,
Sende tutuşursun çırpınışların boşuna, artık bende bir ada sahibi olanlardanım
Ve benim aşka tutsak gülüşlerim

On yedi renk duygular yoğun içimde
Renk, renk
Canlı, canlı
Biz yerinde mertizde birazda delikanlı
Sen aldırma otuz beş yaşımıza ve de beş beyazlamış sakalımıza
Biz çivileri dişimizle bir, bir çıkarırız aşkımızın sökemezken hiç bir kerpeten

Söyleyeyim mi sana en çok neyini sevdiğimi?
Söyleyeyim mi?
Söyleyeyim mi?

Duruşunu, kokunu sevdim
Leylak kokuyorsun sen,
Sonra ellerini,
Ok, ok olmuş gönlüme batan kirpiklerini,
O gülüşlerini sevdim
Tıpkı ben gibi gülüyorsun sen,
Sonra, sonra içimi titreten öpüşlerini sevdim
Öptün kapadın gözlerini,
Biliyorum o an ben gözlerinin içindeydim,
Ve de yüreğinden bir cımbız gibi tel, tel sevdanı çektim bir, bir
Tıpkı gözlerinde fırtınaya tutulmuş ben gibiydin,
Tenimde bedeninle çağlıyordun
Bense kükrüyordum,
İşte o an senin aşka tutsaktı gülümsemelerin

Elim eline dokunduğunda,
Dokunuşlarımda,
Ben yoktum
Sen yoktun
Biz vardık ikimiz
Kavga ederdi birbirleriyle göz bebeklerimiz
İşte budur aşkımız
İşte buyuz biz ikimiz
Bitirilemeyecek bu sevgimiz
Çünkü her öpüşmelerinde gözlerimiz
Yükleniyor daha da üstü üstüne gönlümüzde sevgimiz

Çok düşünmene gerek yok
Fırtına yağmur var
Fırtına kar,
Fırtına gol var
Buda fırtına aşk bizimkisi,
Tam da gönlümüzün ortasında yaşamalıyız
Kaçmadan,
Korkmadan,
Bıkmadan, usul, usul sıcacık

Uyuyor musun?
Aynı zamanda duyuyor musun?
Aç o kahve gözlerini, bekle gireyim içeri
Sar bir yonca demeti gibi beni
Bırak da emeyim dudaklarından seni
Ben seni içtiğim o ilk günden beri sarhoş olamıyorum

Ve şimdi keşmekeşim,
Dilimde sözcük kalmadı döküldü bir, bir koynuna
Senin o hayal parmakların geziyor yine boynumda
Dokunuşların bir kor edasında
Yakıyorsun beni
Hadi yak beni
İç beni, çıldırdım inan şimdi
Vur beni! Vur!
Vur!
Vur!
Aşka tutsak gülüşlerim