hamileyken eşim benden yemek yapmamı asla beklemezdi.Bende çalışırdım işten eve geldiğimde yemekler hazır olurdu.Yerdik masayı toplardık ve hiçbişey yaptırmazdı daha bi üstüme titrerdi.Bacaklarımın altına yastıklar koyar böyle daha rahat ediyorsun derdi.kimbilir pervincim belki sende hamileyken eşin yemek yapmanı istemez-rgulu
alışveriş konusuna gelince ; hamileyken kendi başıma alışveriş yapıp dolu dolu poşetler asla taşımamışımdır.Tek başıma gittiysem mutlaka bikaç hafif bişey alır gelirdim ki eşimle markete gittiğimizde arabaya taşırken eşim hepsini alamazdı yardım olsun diye bikaçını ben almıştımda hemen bir market görevlisi gelip yardım etmişti.
bir keresindede pikniğe gitmiştik epey kalabalık.Karnım burnumda benim.Son bir ay bile yoktu.Üniversite öğrencileri vardı kalabalık bir grup.Daha malzemelri yerleştiremeden 2-3 kız öğrenci gülümseyen yüzlerle ellerinde dolu dolu bir tabak buyrun yaptıklarımızdan sizede getirdik belki kokusunu duyar canınız ister demişlerdi.
Konudaki her şık her kişiye uymak zorunda değil güzelim ama bi çoğu bana uyuyordu.O dönemde gerçekten çok farklı daha değerli,kıymetli,özel biri olarak görürdüm kendimi.
benimde eşimden yana sıkıntım yoktu canım hatta eşim benden iş beklemez ama yinede hamile olmak demek hayattan kopmak demek değil elbet bişeyler yapıcaz yemekte temizlikte benim kastetiğim yabancı insanlar çok duyarlı değil zaten şimdiki gençlik yeri geliyor yaşlıya bile yer vermiyor poşetine yardım etmiyorki genç birine sırf hamile diye yardım etsin