ne güzel. ben de kös kös oturdum. onur'la senin aliene gidelim benim aileme gidelim tartışması neticesinde iki tarafa da gitmeme kararı alıp oturdum aşağıya. en son saat 10 da bile yalvarıyodu bana hadi ayıptır kalk gidelim diye.
annem bigün öncesinden yemeğe davet etti. kaynanam yılbaşı sabahı arayıp yemeğe gelin dedi. kaynanama gelmeyecez dedim. ama mal kocam babasına geliriz demiş. o da hazırlık yapmış. çünkü benim sözümün hiç bi tesiri yok. ben gelmıcez demişim, ama oğlu gelırız dedi ya tamam gidecez kesin demek o. a. diğer çocuğu yokmuş, burda tek oğlu kalmış yazık değil miymiş? torunları gormek istemezlermiymiş? tabi özlem, hasret bi tek onlara çünkü. benim annemler torunları gormese de olur ne olmuş ki... kardeşimin sevgilisi kalkmış ankaradan gelmiş kime ne ki? abim eşiyle anneme geçmiş bizi beklıyomuş ne ki?
dün yılbaşında aldığı çiçeklerin hiç bi anlamı olmadığını, 2012'in sadece bana Aden'i verdiğini geri kalan herşeyimi elimden aldığını söyledim onura. saçımı başımı yolamayınca kalkıp çiçekleri yoldu. ahhaa oturup güldüm sadece. günlerdir evde iki yabancı gibi takılıyoruz. teyy teyyy
kayınpeder hayattayken yasadıklarımıza cok benziyor bunlar...eşimin babası varken bize benim annemlere gitmek ne kelime bayram da bile 2.güne anca gidilirdi..erkeklerde bu var sanırım bi öncelik hakkı görüyorlar kendilerinde...ama sonra zaman ilerledikçe işler değişiyor..kim ne derse desin erkek 40 lara yasladıkça kendi evinin karısının farkına varıyor gökçem..o zaman senin dediğinden ayak atamıyo ama işte kırılan kalpler kalıyor geride..eğer aynı sehirde yasanıyorsa ailelerle yapılacak tek sey anlaşma yapıp azcık orda azcık burda diye...sen şimdi adeni düşün yarın büyüyüp evlendiğinde yanında olsun istersin dimi..öyle düşün azcık kaynana git..sonra eşin aynı seyi düşünsün senin annene..demesi kolaydır bunlarıda yasarken öyle olmaz ben cok iyi bilirim..