25/01/2012 Çarşamba gecesi (sabaha karşı 02:30)
Uykumdan aniden uyanıp suyumun geldiğini farkettim..Ama yine de inanamadım, tereddütte kaldım.Çünkü ben hep suyun tabiri caizse "foşşşş" diye geldiğini düşünmüştüm Benim suyum altımı ıslatıyormuşum gibi geldi, yerler su olmadı ama pijamam ıslandı..Sonrasında duşa girdim o sırada evde bir tereddütlük hali..Annem valizleri kapının yanına taşıyor,ben banyomu yapıyorum(bir yandan titriyorum, ağlamaklıyım), eşim ne olduğunu henüz çözememiş uyku sersemi
Sonra doktorumu aradı eşim ve suyumun geldiğini ama çok gelmediğini söyledi.Doktorum da biraz beklememi, yine suyum gelirse hastaneye geçmemi söylemiş.
Biz de bekleyelim dedik.Ben banyodan sonra bir yasin okudum, saçlarımı fönledim Sonrasında foruma girip can arkadaşlarıma haber verdim
Mutfakta otururken her zaman yaşadığım rahim kasılmaları olmaya başladı..Diğer yaşadıklarım gibi, bebek sanki bir yerde toplanıyormuş gibi sertleşti karnım..Hadi dedim dakika tutayım ne olur ne olmaz..Dakika tuttuktan sonra farkettik ki düzenli olarak 5 dakikada bir karnım sertleşiyor.
Ama şu durumda sancı felan yok, sadece kasılma.
Ben endişelenmeye başladım çünkü su geldiğinde bebeğin zorlandığını okumuştum biyerde..Hastaneye gitmeye karar verdik..Ne olur ne olmaz diye hastane çantamızı, kapı süsümüzü ve hatta şekerlerimizi bile aldık
Hastaneye vardığımızda saat 4tü.Beni açılmamı kontrol etmek için doğumhaneye aldılar.Çatala çıktım..Açıklık 1 cm Çok ürkütücü, hastanede sancı çekicem yandım dedim kendi kendime..Eve gelip gelemeyeceğimi sorduğumda; orada kalmamın daha iyi olacağını çünkü suyumun geldiğini söylediler..
Hadi bismillah dedik yatışımız yapıldı..
Nstye bağlandım..Hemşire "açıklığın az olduğundan yarın akşamı bile bulabilir doğum" dedi.
Aradan yarım saat falan geçti ben sancıları hissetmeye başladım..İlk pek rahatsız etmedi, ama zaman ilerledikçe canım yanmaya başladı..Çektiğim sancıyı az çok tarif edeyim; çok sıkışır çişimiz gelir ya hani, ama son raddede...Sonra o sıkışma bi karın ağrısı yapar böyle apandist ağrıyor gibi..İşte öyle bir ağrı..Tabi benim belime de vurdu bel ağrısı da yaptı..
Sancı girdikçe eşimle annemin gözleri doluyor, ben yatağın kenarını sıkıyorum "Allah'ım yardım et, Allah'ım yardım et" diyerek...
Nefes alıp vermeye çalışıyorum kendimce..
2 saat sonra saat 6:00, hava hala aydınlanmadı...Hemşire geldi "açıklık 3 cm"..1 cm. sonra epidural yapılacak çok seviniyorum, dayan diyorum kızım dayan, son 1 saat..
O sıra fotoğrafçıyı arayıp haber verdik hazırlansın diye
Saat 7yi ettik çok şükür..Hemşire geldi baktı "aa açıklık 5 cm. süper"
Hemen doğumhaneye epidural yapılacak...Ameliyat önlüğümü giydim soyunup, ameliyat masasında epiduralim yapıldı..Öyle korkulacak birşey değilmiş, canım acımadı..
Biraz yatırdılar beni masada..Ama çok mutluyum, sancıları hissetmiyorum, hissettiğim tek şey ayaklarım, popom karıncalandı..Isındım..
Hemşirenin yardımı ile tekerlekli sandalyeye oturtuldum, düttt düttt biz geldik Annem beni o sandalyede görünce tekrar duygulandı..Yardımlarla yatağa yatırıldım..Uyuşma hissi geldiğinden tek başıma yürüyemiyordum.
Yatağa yatırıldıktan yarım saat sonra bir alttan muayene daha hemşire şaşkın "aaa mükemmel gidiyor açıklık 7 cm." Duyar duymaz şaşırıyorum..Ama diyor "hala bebek kanala inmemiş"..Neyse bekliyoruz..
Yaklaşık 1 saat sonra açıklığım 9 cm ve yarım saat sonra 10cm. oldu..O an dedim "kızlar dua ettiler kesin"..
Açılma iyi tamam hoş, doktorum da geldi ama Kuzey bey aşağılara inmiyor..
Yürütülmem istendi..Eşimin koluna girdim koridorda bi o yana bi bu yana yürüyoruz, yaklaşık 1 saat yürüdük, konuştuk, duygulandık..
Sonrasında hemşire beni yatırdı yatağıma ve bebek kanala girmiş mi baktı..Çok iyi dedi azcık inmiş aşağıya..Hadi dedi ıkınma provası yapalım...
"Bacaklarını çek, poponu hafif kaldır, derin nefes al, belini sabitle ve ıkın" Oha dicektim hepsini aynı anda nasıl yapayım
Neyse ben derin nefes aldım ve ıkındım..En korktuğum ıkınmaydı..Hemşireden aferimi aldım..Hadi dedi bebek gelmeye hazır seni doğumhaneye alıyoruz...
Anam o nasıl bir heyecan, yakınlarım kapıda..Teyzem, kuzen, kuzenin kızı, annem, eşim, fotocu
"Gidiyorum doğuma hakkınızı helal edin "dedim..Hepsi dolu dolu gözlerle bana baktı, eşime sarıldım öptüm el salladım onlara..Ve doğum odasına girdim..Çatala çıktım, ayaklarımı yerleştirdim..Doktorum girmeden önce hemşireler beni 2 kere daha ıkındırttılar..
Sonra doktorum geldi.."Hadi ben sana güveniyorum, tuvaletini yapar gibi ıkınmanı istiyorum tüm gücünle" dedi.
"Tamam" dedim, saat vardı tam karşımda..Saate baktım 22:45...
İlk ıkınma tüm gücümle ıkındım...Arkadan sesler geliyor "süper, maşallah, aferim kız " Doktorum iyi gaz verdi
İkinci ıkınma...Doktorum "vayyy saçlar gözüktü" dedi, o an bi garip oldum ve "ay saçlarımı var yerim onu" dedim o duygu karmaşası ile
Çeneme vurmuş olacak ki "yaa 3 ıkınmada doğurdum diyenleri de hiç anlamıyorum" dedim Güldüler..Bu arada kasılmanın gelmesini bekliyoruz, kasılma geldiğinde ıkınıyorum...3. ıkınma..Ikınıyorum, sesler birbirine karışıyor "ıkınnn, ıkın, ıkın,,, salma devam et"
O sırada hemşire karnıma bastırıyor, acısa da umrumda değil...Ya da şöyle diyeyim dayanılmıcak birşey değil..
Yine bir nefes alma molası...Sonrasında yine kasılma giriyor, doktorum "ıkın tüm gücünle" diyor, nefesimi alıyorum, nefesimi almamla hemşire tekrar karnıma bastırıyor ve vajinamdan geçen bir boşalma hissi...Herhalde kafası çıktı diye düşünürken sesini duyuyorum Allah'ım kedi gibi bir ses, eaaaaaa diye bir bağırma sesi Saat :11:00
Ben şoktayım "o bebeğim mi" diye soruyorum..Doktor "aferim tabi senin bebeğin, çok güzel doğurdun" diyor.."Bu kadar kolay mıydı ya" diyorum, doktor ve hemşireler gülüyor Doktor o esnada hemşireye takılıyor "bak kolaymış sen de yap" diye
Giydiriyorlar oğlumu..Zar zor görüyorum perdenin arasından..
"çok uslu bebeğin var giyinirken sesi çıkmıyor" diyorlar..O viyaklıyor ben kahkahalarla gülüyorum O an duygularım birbine karıştı..Ben gülerken eşini çıkarttılar, dikişlerim atılırken "nasıl yani bitti mi "diye düşünüp bi yandan gülüp bi yandan ağlıyorum çok çok garip..
Sonra bana cicilerimi giydirdiler, bezlediler ana oğul bizi Sandalyeye alındım, kucağıma oğlumu verdiler, Allah'ım ne güzel kokuyor bu, hiç kan kokmuyor..Hem ağlayıp hem gidiyorum
Ve ben çıkmadan önce dışarı haberim ulaşmış ikisi de iyi hazırlanıyorlar diye...
Eşim başka bir bebeğin ağlamasını duyup "oğlum geldi, ağlıyor" deyip başlamış ağlamaya Ama yanlış bebek olduğunu sonradan öğrenmiş
Ve doğumhanenin kapısından çıkıyoruz, herkes ağlıyor aman Allahım annem sımsıkı sarıldı bana, eşim oğluma bakıyor hem gülüyor hem ağlıyor, ben eşim ağlıyor diye ağlıyorum, orası çok karışık
Sonrasında odamıza geldik, o duygu seli baya devam etti..
Sizler sayesinde, dualarınız ve arkamda hissettiğim desteğiniz sayesinde...Darısı olmayanların başına inşallah, Allah bu yüce duyguyu herkese tattırsın inşallah..
Ve doğum için gün sayan arkadaşlarım; Allah sıkıntısız, sorunsuz bir doğum yaşatsın inşallah hepinize...Bu duygu gerçekten harika..Yavrularımıza nazar değmesin
İyiki dogdun kuzeyy iyiki dogdun iyiki dogdun mutlu yıllar sana kıvırcıgım benim
asta: