Ay görünmez kaza geçmiş olsun canım, buz koy yine de ne olur ne olmaz.
Dur sana alışveriş merkezindeki düşme maceramı anlatayım da gül biraz
.
Yaklaşık 4 sene önce filan , 115 kilodan 95 kiloya düşmüşüm, kendime siyah topuklu bi terlik almıştım. Bizim burada yeni açılmış bi alışveriş merkezinde eltimle dolaşıyoruz. Ben de özgüven yerine gelmiş, Ceylan gibi sekiyorum sanki 55 kiloya düşmüş de
, havalı havalı yürüyorum. Birden sanki yer ayağımın altından çekildi ben podyumda yürüyen mankenler gibi diz üstü yere kapaklandım mı
. Allah sanki kafamdan kaynar su boşaldı, bozuntuya vermeden öyle hızlı kalkıyorum ki dizlerin ağrısı filan hiç aklıma gelmiyor . Etrafıma bakıyorum tanıdık kimse var mıydı acaba diye.
Yaşlı bi Alman amca koştu geldi bişey oldu mu diye, yok yok iyiyim dedim yürümeye devam ettim. Bu sırada eltim de gülmekten yere yattı
, elimden tutup kaldıracağına. Eve gelince eşime anlatıyorum, böyle böyle oldu diye, dizlerimi açtı baktık ki ikisi de mosmor olmuş. Birkaç gün ağrı çektim sonrasında geçti. Hala ara ara anlatırım nasıl rezil oldum diye, gülerim öyle
.
Öyle işte.....